ΠΕΝΘΗ – ΙΟΥΛΙΟΣ 2017

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΛΕΡΗΣ – ΚΟΥΛΟΥΜΠΕΡΗΣ

Ο Πυργιανός, Γεώργιος Κλέρης – πρώην Κουλουμπέρης – έφυγε από τη ζωή στα 87 χρόνια. Υπήρξε γιατρός, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ατλάντα U.S.A. και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Ο Γεώργιος Κλέρης -πρώην Κουλουμπέρης- γεννήθηκε στο Πύργο Λεύκτρου το έτος 1929 και ήταν το έκτο άρρεν τέκνο του Σπύρου και της Πελαγίας Κουλουμπέρη. Ο Γιώργος το πρώτον απεφοίτησε από το Δημοτικό Σχολείο Πύργου Λεύκτρου. Στη συνέχεια εισήχθη και απεφοίτησε από το τριτάξιο Γυμνάσιο Καρδαμύλης. Στη συνέχεια φοίτησε στο Οκτατάξιο Γυμνάσιο Αρρένων Καλαμάτας, από όπου και απεφοίτησε.

Στην Αμερική μετανάστευσε πλησίον του εκεί ευρισκόμενου αδελφού του, όπου γρήγορα εισήχθη στην Ιατρική Σχολή αμερικανικού Πανεπιστημίου απ’ όπου επιτυχώς, έλαβε το πτυχίο ΜΠΑΤΣΕΛΟΡ. Ερχόμενος στην Ελλάδα και στην Αθήνα, εισήχθη στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου επιτυχώς έλαβε το πτυχίο του Ιατρού. Στη συνέχεια στο ίδιο Πανεπιστήμιο Αθηνών, έκανε Διδακτορικό, με την ειδικότητα του Δερματολόγου – Αφροδιοσιολόγου, με Άριστα.

Αργότερα, ανακηρύχθηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, ιδιότητα όπου και διατηρούσε εν ζωή. Ζούσε μαζί με την οικογένειά του στην Ατλάντα U.S.A.

Ο Γιώργος Κλέρης, ήταν γνήσιος Έλληνας και δεν ξεχνούσε τον τόπο καταγωγής του, τον Πύργο Λεύκτρου, τον οποίο και επισκεπτόταν με την οικογένειά του, κάθε χρόνο. Υπήρξαμε παιδικοί φίλοι και συμμαθητές του τριταξίου Γυμνασίου Καρδαμύλης και Καλαμάτας τα έτη της Κατοχής (σχολικό έτος 1942-43). Τότε στην Καρδαμύλη είχαν εγκατασταθεί μονάδες στρατού της Γερμανίας και της Ιταλικής καραμπινιερίας. Η Ελλάδα τότε, ευρίσκετο υπό κατοχή και οι μαθητές που πηγαίναμε στο Γυμνάσιο, είμαστε πολύ λίγοι. Από τον Πύργο, ο Γιώργος Κλέρης κι εγώ (Γεώργιος Πετρέας του Ηλία), από το Νεοχώριο οι Γιάννης Τσιλιγωνέας, ο Παναγιώτης Τζανετέας, Γιάννης Οικονομέας, Παναγιώτης Αναγνωστέας, από τη Στούπα ο Σταύρος Γιαννουλέας και από τα Ρίγκλια ο Γεώργιος Εξαρχουλέας. Πλην των Γεωργίου Κλέρη – Κουλουμπέρη, Γιάννη Τσιλιγωνέα και Παναγιώτη Τζανετέα, που φοιτούσαν στην τρίτη τάξη, οι υπόλοιποι στο σχολικό έτος 1942-43, δώσαμε εισιτηρίους εξετάσεις προφορικώς και γραπτώς, στους τότε καθηγητές Βασίλειο Πατριαρχέα, Σωτήριο Φωτέα και Χρήστο Φιλιππίδη, άπαντες καταγόμενους από το Εξωχώριο.

Δεν θα παραλείψω ότι ποδαράτα πηγαίναμε άπαντες, κάθε Δευτέρα στο Γυμνάσιο και επιστρέφαμε στα χωριά μας κάθε Σάββατο. Στο μεταξύ υπήρξε ένα δυσάρεστο γεγονός, ο πατέρας του Κλέρη, Σπύρος Κουλουμπέρης, σταμάτησε το Γιώργο από το Γυμνάσιο, προκειμένου να φυλάει τα πρόβατά τους. Ο πατέρας μου Ηλίας Πετρέας, βαπτισιμιός του Σπύρου Κουλουμπέρη, πατέρα του Γιώργου, παρενέβη και τελικώς έπεισε το νονό του, Σπύρο Κουλουμπέρη και ανέστειλε την απόφασή του να διακόψει το Γυμνάσιο ο Γιώργος, όπου και συνέχισε επιτυχώς, με αποτέλεσμα να γίνει στη διαδρομή των σπουδών του γιατρός, καθηγητής πανεπιστημίου και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Αυτή ήταν η διαδρομή της ζωής του.

Το άκουσμα του θανάτου του, που τόσο αιφνίδιος ήταν με άφησε άφωνο, δεν μπορώ να το πιστέψω, πως τόσο γρήγορα έφυγε από τη ζωή, αφήνοντάς μας πόνο, θλίψη, στην αγαπημένη του σύζυγο Μεταξία, στα παιδιά του και εγγόνια του, στους συγγενείς του και φίλους του και ιδιαιτέρως σ’ εμένα τον παιδικό του φίλο.  Γιώργο ποτέ δεν θα σε ξεχάσω. Πάντα θα σε μνημονεύω σ’ όλη μου τη ζωή.

Γειά σου, αγαπημένε παιδικέ μου φίλε Γιώργο.

Γεώργιος Ηλία Πετρέας, πρώην Μανωλίτσης