ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΠ. ΓΕΩΡΓΟΥΛΕΑΣ

Απίστευτη ακούστηκε η θλιβερή είδηση της εκδημίας του θείου Γιώργη Γεωργουλέα την τελευταία μέρα του καλοκαιριού. Απίστευτη, διότι κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει πώς ένας ακμαίος και δραστήριος άνθρωπος καταβλήθηκε από το τσίμπημα ενός εντόμου. Επί ένα μήνα πάλεψε να ξεπεράσει την επικίνδυνη μόλυνση και την ώρα που οι ενδείξεις ήταν θετικές και είχε φανεί η ελπίδα της ανάκαμψης, μια ξαφνική επιδείνωση έφερε το τέλος.

Ο αγαπητός Γιώργης υπήρξε το στερνοπαίδι της υπερπολύτεκνης οικογένειας (είχε έξι μεγαλύτερα αδέρφια) του μπάρμπα-Σπύρου Γεωργουλέα και της θεια-Ευθυμίας (Κοτσώνη). Γεννήθηκε στα χρόνια της κατοχής στην Παλιόχωρα Αβίας και η γενιά του είχε βαθιές ρίζες στη Μεγάλη Μαντίνεια Αβίας που έφταναν ως τον 17ο αιώνα. Επέλεξε τη στρατιωτική καριέρα. Το 1963 εισήλθε στην ΣΤΥΑ ως μηχανικός ραντάρ και υπηρέτησε στην Πολεμική Αεροπορία ως το 1996, οπότε αποστρατεύτηκε με το βαθμό του αντισμήναρχου.

Δημιούργησε μια εξαιρετική οικογένεια με τη σύζυγό του Ελένη Καρυανού, ανώτατη κρατική υπάλληλο. Ευτύχησε να αποκτήσει δύο γιους που διακονούν με επιτυχία τη νομική επιστήμη, από τη θέση του δικαστικού λειτουργού ο Σπύρος και μαχόμενος δικηγόρος ο Νίκος, και τέσσερις εγγονούλες. Ήταν πρώτος εξάδελφος της μητέρας μου, μα προπαντός ήταν καλοσυγγενής και οικογενειακός φίλος. Πάντοτε παρών στις ευχάριστες και στις δυσάρεστες οικογενειακές στιγμές. Ήταν φίλος των γραμμάτων, ενδιαφερόταν και στήριζε τις συγγραφικές και καλλιτεχνικές προσπάθειες των συμπατριωτών μας.

Αγαπούσε την γενέτειρα και μετά τη συνταξιοδότησή του περνούσε μεγάλο μέρος της χρονιάς στο εξοχικό σπίτι που είχε φτιάξει στην Παλιόχωρα, όπου με τη σύζυγό του φιλοξενούσαν παιδιά και εγγόνια στις διακοπές. Χαμογελαστός, κοινωνικός, ομιλητικός, ευχάριστος, φιλόξενος, άνθρωπος της καλής παρέας, δημιουργούσε τα καλοκαίρια όμορφες συντροφιές στο χωριό μας με αφορμή ένα ποτήρι κρασί ή ένα ούζο.

Η απουσία σου είναι αισθητή αγαπημένε θείε. Με την απώλειά σου στην κυριολεξία μίκρυνε ο κόσμος μας. Φαίνεται πως τους καλούς ανθρώπους τους παίρνει ενωρίς ο παντοδύναμος. Θα σε θυμόμαστε με αγάπη.

Θ. Μπελίτσος