ΓΙΑΤΙ, ΣΤΗ ΜΑΝΗ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ, Η ΚΟΙΝΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΤΟΜΙΚΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ (Φύλλο 07)

Η εποχή μας χαρακτηρίζεται ως εποχή του άκρατου ατομικισμού. Μετά την κατάρρευση των προσπαθειών για εφαρμογή στην πράξη θεωρητικών μοντέλων, σε κάποιες κρατικές οντότητες, τελειώνοντας ο αιώνας μας, έχουν υπερτονιστεί οι τάσεις του ατόμου για τη μεγιστοποίηση της ωφελιμότητάς του, τον ατομικό του ευδαιμονισμό. Τα αποτελέσματα, όσα μπορούμε να προσεγγίσομε με έρευνα, αλλά και όσα προσεγγίζομε με τη διαίσθηση, παρατηρώντας τον περιβάλλοντα κοινωνικό χώρο, δεν φαίνεται να οδηγούν σε ευχαρίστηση, να δημιουργούν συνθήκες ατομικής ισορροπίας. Δεν καταφέραμε την υλική ευημερία που δημιούργησε η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνικής, να την συνδέσομε με μια αντίστοιχη ανάπτυξη του συναισθηματικού μας κόσμου, που τροφοδοτείται από το κοινωνικό και φυσικό περιβάλλον μας. Έτσι ο σύγχρονος άνθρωπος οδηγείται σε μη ισορροπημένες καταστάσεις, σε εύθραυστες ισορροπίες που τον οδηγούν στα άγχη, την εσωστρέφεια ή ακόμα στον απανθρωπισμό και στην αποκτήνωση.

Στη Μάνη υπάρχουν τα φυσικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά για να μπορέσομε να ξεπεράσομε αυτές τις αρνητικότητες. Βοηθά σ` αυτό η ιστορία μας, η βιολογία μας και το φυσικό περιβάλλον. Η ιστορία μας έχει αποδείξει ότι ο κοινός εξωτερικός εχθρός αντιμετωπίστηκε με την εσωτερική συσπείρωση και την ενότητα. Αυτές οι βιωματικές εμπειρίες έχουν φθάσει από τις γραπτές και τις προφορικές πηγές μέχρι τις ημέρες μας και διαμορφώνουν τη ρίζα του συναισθήματος της ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ. Τα κοινά βιολογικά μας χαρακτηριστικά, σταθερά και με λίγες εξωτερικές επιδράσεις για πάνω από 600 χρόνια, δημιουργούν δεσμεύσεις, που ξεκινούν από το κοινό αίμα για να καταλήξουν στην αγάπη όλων για την πατρίδα και την περιοχή μας. Τέλος ο οριοθετημένος, προσιτός στις ανθρώπινες διαστάσεις χώρος μας, η Μάνη, δημιουργεί το συναίσθημα του κοινού χρέους προς αυτήν, όλων μας.

Αυτές οι συναισθηματικές σχέσεις επενεργούν στα άτομα και τους επιβάλλουν δεσμεύσεις στη συμπεριφορά τους, που σε πρώτη όψη φαίνεται ότι αντιστρατεύονται τα ατομικά τους συμφέροντα. Οι δεσμεύσεις που περιγράφομε μπορεί ναι είναι η εντιμότητα στις αμοιβαίες σχέσεις, ο ανθρωπισμός στις επιχειρηματικές δράσεις, η αποδοχή των εκφράσεων των ψηφοφοριών στα πλαίσια των κοινωνικών θεσμών. Στους περισσότερους Μανιάτες αυτές οι δεσμεύσεις και πολλές άλλες είναι αποδεκτές και σεβαστές. Διαμορφώνουν ένα πλέγμα ηθικών αρχών τις οποίες καταφέρνομε να κρατάμε σε υψηλό επίπεδο την παρακμιακή εποχή μας. Το πλέγμα των αρχών αυτών έχομε υποχρέωση να το διατηρήσομε, να το επεκτείνομε και σε κάποιους που δεν το έχουν πλήρως προσεγγίσει, αλλά κυρίως να το διδάξομε και να το μεταδώσουμε στα παιδιά μας, σαν την καλύτερη κληρονομιά των προγόνων μας και του τόπου μας. Με τέτοιες ηθικές βάσεις διαμορφώνονται οι συνθήκες για την ικανοποίηση και των δύο στόχων που είναι αναγκαίοι στο σύγχρονο άνθρωπο. Από τη μια μεριά δρα ισορροπημένα στον οικονομικό χώρο και προωθεί ανετότερα το υλικό του συμφέρον. Από την άλλη αποκαθιστά τη διαταραγμένη σχέση μεταξύ ποσοτικής και ποιοτικής ανάπτυξης, διαμορφώνοντας εσωτερικές αρμονικές ισορροπίες…

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΕΥΧΟΥΣ

fyllo07