Υπέκυψε στην κοινή μας μοίρα παλεύοντας ηρωικά για αρκετούς μήνες. Με π λήρη συμπαράσταση σ αυτό τον άνισο  αγώνα του συζύγου της και των παιδιών της. `Ήταν κι` αυτή η μάχη επιβεβαίωση του μαχητικού χαρακτήρα της.

Γεννημένη στην Αθήνα ήλθε μικρή στο Νιοχώρι μαζί με τον πατέρα της που επέστρεψε και αυτός μετά από πολυετή διαμονή στην πρωτεύουσα. Ενσωματώθηκε στη μικρή κοινωνία του χωριού μας, Ωρίμασε ηλικιακά και ακολούθησε τις προδιαγεγραμμένες πορείες: γάμος, μετανάστευση, τεκνοποιϊα, ωριμότητα,

Κατά τη δεκαετία του 1980, περί τα τέλη της, έκανε νέα αρχή στη ζωή της. Η γνωριμία και ο γάμος της με το Γιώργη Μαντζουνέα, ένα λαμπρό και φιλοπρόοδο νέο του χωριού, της έδωσε τη δυνατότητα να απλώσει όλες τις δυνατότητες που προσδιόριζε η ιδιοσυγκρασία της και οι εμπειρίες που είχε αποκτήσει από την προηγούμενη ζωή της. Τον βοήθησε στην έναρξη επιχειρηματικής δραστηριότητας στον οικοδομικό τομέα και την επιτυχή κατασκευή και πώληση παραδοσιακών κατοικιών στην περιοχή μας. Γέννησε και ανάθρεψε με ιδιαίτερη φροντίδα το μικρό της γιό, το Νίκο. Συμμετείχε στα κοινά όσο και όπως μπορούσε. Ιδρυτικό μέλος της ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ από το 199,0 συμμετείχε σε όλες τις εκδηλώσεις και τις απόπειρες να διευρυνθεί το κοινωνικό μήνυμα στην περιοχή μας. Συμπαραστάθηκε στο Γιώργη για την αναβίωση και δραστηριοποίηση του Πολιτιστικού Συλλόγου του χωριού, του οποίου ήταν ιδρυτικός πρόεδρος, και τη χάραξη νέας, αποτελεσματικής, πορείας στον τομέα του πολιτισμού και της ψυχαγωγίας των κατοίκων της περιοχής. Με αυτού του είδους πρωτοβουλίες το σχολείο του χωριού, που είχε κλείσει λόγω της δημιουργίας του πολυθέσιου σχολείου στη Στούπα, έγινε εστία πολυδραστηριοτήτων για τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής και τους αλλοδαπούς που έχουν μετεγκατασταθεί στον τόπο μας.

Αποχαιρετώντας τη Γιαννούλα, αποχαιρετάμε μια γενναία ψυχή, δείγμα σθένους, μαχητικότητας και πολυκύμαντης δραστηριότητας, άξιο τέκνο της μανιάτικης γης.`

Νίκος Ευστρ. Μαραμπέας