Τοπική Κοινότητα του δήμου Ανατολικής Μάνης που απαρτίζεται από τους οικισμούς της Μυρσίνης (παλιά ονομασία Πάνιτσα) και του Προφήτη Ηλία.  Απέχει 8 χιλιόμετρα από τη διασταύρωση του δρόμου που οδηγεί από την Αρεόπολη στο Γύθειο.

Ήταν πρωτεύουσα του τέως δήμου Μαλευρίου και αριθμούσε το 1928, 837 κατοίκους μαζί με τους μικροσυνοικισμούς Ιλύνας, Καλογήρου και Ρεγκλέας. Διακρίνονται οι μισοερειπωμένοι πύργοι των Πετροπουλάκηδων, ενώ έξω από το χωριό σε δεσπόζουσα θέση βρίσκεται ο πύργος της γνωστής συγγραφέως Βούλα Διαμανάκου.

Σημαντική η παρουσία του Πολιτιστικού Συλλόγου Πανιτσιωτών «ΚΑΠΕΤΑΝ ΛΙΤΣΑΣ» στα πολιτιστικά δρώμενα της περιοχής με σειρά εκδηλώσεων πολιτισμού, παιδείας και ιστορικής μνήμης, συμμετέχοντας σε εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται στο Καστανόφυτο (Οσνίτσανη) Καστοριάς αφιερωμένες στους Μανιάτες αγωνιστές Αντώνη Βλαχάκη, Λεωνίδα και Παναγιώτη Πετροπουλάκη που έπεσαν στην ομώνυμη μάχη το 1906, για την ελληνικότητα της Μακεδονίας.

Η ιστορία του τόπου αυτού είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την οικογένεια των Πετροπουλάκηδων που εμφανίζεται στην περιοχή τον 18ο αιώνα. Σημαντική η προσφορά της οικογένειας στους αγώνες του έθνους τόσο στην επανάσταση του 1821 όσο και αργότερα στα επαναστατικά κινήματα της Θεσσαλίας, της Κρήτης και στον εναντίον των Βουλγάρων κομιτατζήδων αγώνα στη Μακεδονία.

Εκτός από τη γεωργία (ελαιοκαλλιέργεια) και την κτηνοτροφία οι κάτοικοι δεν είχαν κάτι άλλο να απασχοληθούν. Έτσι δεν μπόρεσαν να κρατηθούν στον τόπο τους και ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού μετανάστευσε. Ο δρόμος που οδηγεί στο χωριό χρειάζεται σημαντική βελτίωση.

Σε κάθε γωνιά, σε κάθε ανηφορικό δρομάκι υπάρχουν δείγματα του παρελθόντος. Πολλά σπίτια αναπαλαιώνονται, άλλα περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους, ενώ άλλα καινούργια ορθώνονται. Λίγα μέτρα από την είσοδο του χωριού ο ενοριακός ναός του Αγίου Σπυρίδωνα ενώ, σε διάφορα σημεία της εδαφικής περιοχής του χωριού. ο Άγιος Γεώργιος, οι ναοί της Παναγίας και άλλα μικρά ξωκλήσια αποτελούν μαρτυρίες για το θρησκευτικό συναίσθημα των κατοίκων.

Ανοιξιάτικη μοσχοβολιά από τα μαγιάτικα ατελείωτα ταπεινολούλουδα, εικόνες χορταστικές αναντικατάστατες σ’ ένα πανέμορφο φυσικό περιβάλλον. Η ηρεμία και η χαλάρωση προσφέρονται αφειδώς σ’ όποιον τις αναζητήσει. Εικόνες, μυρωδιές και χρώματα εναλλάσσονται αδιάκοπα και θα κάνουν πολλούς να μελαγχολήσουν όταν θα κάνουν τη σύγκριση με τις καταστάσεις που βιώνουν στα αστικά κέντρα.

Επικαιροποίηση αρχικής δημοσίευσης Aντώνη Pουμανέα