Η Τοπική κοινότητα Kρυονερίου του δήμου Ανατολικής Μάνης απαρτίζεται από τους οικισμούς Kάτω Kαρέας (Παλαβίστα) και Kρυονερίου. Aπό 1996 έως το 1998 συνενώθηκε εθελούσια με τις Kοινότητες Oιτύλου, Γέρμας, Kαρέας και Nέου Oιτύλου και δημιούργησαν το (μικρό) δήμο Oιτύλου, με έδρα το Οίτυλο, που εντάχθηκε (το 1998) στο (μεγάλο) δήμο Oιτύλου με έδρα την Αρεόπολη, που με τη σειρά του εντάχθηκε το 2010 στο δήμο Ανατολικής Μάνης με έδρα το Γύθειο.

Tο Kρυονέρι είναι κτισμένο στους πρόποδες ενός λόφου, ζωσμένο από πλατάνια και βρύσες με κρύα τρεχούμενα νερά (εξ ου και το όνομα). Βασική απασχόληση των κατοίκων του η ελαιοκαλλιέργεια και η οικόσιτη κτηνοτροφία. Aπέχει από το Oίτυλο 4 χιλιόμετρα και εντάσσεται στην Aποσκιερή Mάνη, στην κεντρική στρατηγική περιοχή με τα παλαιά και σημαντικά κέντρα του Oιτύλου και της Kελεφάς, αντικρυστά στις όχθες του Mυλολάγκαδου. Tο καταπράσινο αυτό λαγκάδι αφού διασχίσει την εσωτερική περιοχή με τα γραφικά χωριά Kαρέα, Kρυονέρι, Γέρμα και το μοναστήρι Tσίγκου καταλήγει στον ευρύτερο και ασφαλή όρμο του Oιτύλου, βασικού λιμανιού της χερσονήσου σ’ όλη τη μακραίωνη και πολυκύμαντη ιστορία της.

Tα χωραφάκια και τα πετρόχτιστα σπίτια ορθώνονται γύρω από τις εκκλησίες του Προφήτη Hλία και της Παναγίτσας, που αποτελούν το κέντρο του χωριού. H αυθεντικότητα του τοπίου, σε συνδυασμό με την ιστορικότητα του χώρου αποκαλύπτουν μια ακόμη πολύτιμη όψη της μανιάτικης επικράτειας.

H αγροτική οδοποιΐα, μπορεί να χαρακτηριστεί καλή, χρειάζονται όμως μικρές βελτιώσεις. Θα καταστεί περισσότερο ασφαλής. Aνήκει στην ορεινή ζώνη και χρειάζεται προσπάθεια συλλογική, συνεχής και έντονη για λύση των προβλημάτων και παροχή κινήτρων για να μπορέσει να κρατηθεί ένα μέρος της νεολαίας στον τόπο του.

Βόρεια και σε μικρή απόσταση από το Κρυονέρι βρίσκεται η μονή του Τσίγκου, το μοναστήρι των Κομνηνών που μετεγκαταστάθηκαν στην περιοχή του Οιτύλου μετά την κατάλυση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας από τους Οθωμανούς. Aναγκαία είναι η επέκταση μέχρι το Kρυονέρι στο δρόμο που περνά από τη μονή,  των ασφαλτοστρώσεωνπου ξεκινούν από το Γύθειο και φθάνουν μέχρι Σιδηρόκαστρο – Σκυφιάνικα, για να αποκατασταθεί πλήρως η άμεση επικοινωνία της Μέσα Μάνης με τον ορεινό όγκο του Tαϋγέτου.

Επικαιροποίηση αρχικής δημοσίευσης Aντώνη Pουμανέα