Μανιάτης ο νέος Μητροπολίτης Κονίτσης, ο Επίσκοπος Σταυροπηγίου Αλέξιος (Ψωίνος) από την Αρεόπολη

Ο νέος Μητροπολίτης Κονίτσης κ. Αλέξιος, γεννήθηκε το 1963 στην Αρεόπολη Λακωνίας. Φοίτησε στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών και ακολούθως σπούδασε θεολογία στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Διάκονος χειροτονήθηκε το 1986 από τον Μητροπολίτη Περιστερίου Χρυσόστομο και πρεσβύτερος το 1992 από τον Μητροπολίτη Νέας Σμύρνης Αγαθάγγελο, λαμβάνοντας παράλληλα και το οφφίκιο του αρχιμανδρίτη. Υπηρέτησε ως εφημέριος στην Ιερά Μητρόπολη Νέας Σμύρνης από τη χειροτονία του έως τη διάσπαση της τότε ενιαίας Μητροπόλεως.
Το 1997, με απόφαση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Σεραφείμ, ορίστηκε διευθυντής του Οικοτροφείου της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Από το 2002 και έπειτα υπηρέτησε στη νεοσύστατη Μητρόπολη Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης, ως ιερατικός προϊστάμενος του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Γλυφάδος αλλά και ως Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως, έως το 2023.
Το 2006, με απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, ορίστηκε Διευθυντής Υπηρεσιών της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Στις 20 Μαρτίου 2019 ήταν υποψήφιος στο τριπρόσωπο για την πλήρωση της Μητρόπολης Γλυφάδας, ισοψηφώντας με τον τότε Επίσκοπο Σαλώνων Αντώνιο, ο οποίος εξελέγη λόγω ότι ήταν πρεσβύτερος ως προς τα χρόνια της ιεροσύνης.
Στις 10 Οκτωβρίου 2023 εξελέγη τιτουλάριος Επίσκοπος Σταυροπηγίου, βοηθός της Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
«Στεγάστηκε» ο Προφήτης Ηλίας στην κορυφή του Ταΰγετου

Σε υψόμετρο 2.407 μέτρων, στο ψηλότερο σημείο του Ταϋγέτου, βρίσκεται ένα από τα πιο εμβληματικά ξωκλήσια της Λακωνίας, ο Προφήτης Ηλίας, που υπάγεται στην Ενορία ευαγγελισμού της Θεοτόκου Τσερίων Δυτικής Μάνης. Μετά από χρόνια που παρέμενε ασκεπές και εκτεθειμένο στις ακραίες καιρικές συνθήκες του «αρσενικού βουνού», ιδιαίτερα τη χειμερινή περίοδο, το μικρό αυτό εκκλησάκι αποκαταστάθηκε μόνιμα, χάρη σε μια απαιτητική επιχείρηση που ανέπτυξαν οι Ένοπλες Δυνάμεις.
Η Διοίκηση Κατασκευών και Αντιμετώπισης Φυσικών Καταστροφών (ΔΙΚΑΦΚΑ) του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας (ΓΕΕΘΑ) ανέλαβε και υλοποίησε το έργο τοποθέτησης στεγαστικού καλύμματος στον ναό. Η μεταφορά των υλικών έγινε με ελικόπτερο για να ξεπεραστούν οι φυσικές δυσκολίες πρόσβασης στην κορυφή. Οι εργασίες, που εκτελέστηκαν σε ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες, στόχο είχαν όχι μόνο την αποκατάσταση του κτίσματος, αλλά και τη διατήρηση ενός συμβόλου που εδώ και αιώνες συνοδεύει τη θρησκευτική και πολιτιστική ζωή των Λακώνων. «Εις ένδειξη πίστεως», αναγράφει η μαρμάρινη πλακέτα που τοποθετήθηκε στο σημείο.
Οι αρχικές εργασίες που έγιναν το Σεπτέμβριο συνεχίστηκαν τον Οκτώβριο με στηριχτικές εργασίες στο εσωτερικό και στο εξωτερικό του ναΐσκου, ώστε να αντμετωπιστούν οι ισχυροί άνεμοι που φυσούν στην κορυφή του Ταϋγέτου, καθώς και οι μακροχρόνιες χιονοστρώσεις που αποσαθρώνουν τις κατασκευές. Από αυτές τις αιτίες εξάλλουν είχαν προκύψει κατά το παρελθόν οι καταστροφές στης στέγης και μέρους της τοιχοδομής του.
Το ξωκλήσι του Αϊ-Λιά αποτελεί κάτι πολύ ανώτερο από ένα απλό σημείο λατρείας. Είναι ένα προσκύνημα που συνδυάζει την πνευματικότητα με την επαφή με το μεγαλείο της φύσης. Κάθε χρόνο, στις 20 Ιουλίου, δεκάδες πιστοί ανεβαίνουν στην κορυφή για να τιμήσουν τη γιορτή του Προφήτη Ηλία. Χτισμένος στο πιο επιβλητικό σημείο του βουνού, «ο Αϊ – Λιάς ενσωματώνει την πίστη, την αντοχή και τη φύση της Δωρικής ταυτότητας που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους που κατοικούν σε αυτόν τον τόπο εδώ και αιώνες», επεσήμανε ο υφυπουργός Εθνικής Άμυνας και βουλευτής Λακωνίας, Θανάσης Δαβάκης, που γνωστοποίησε το έργο. Και παρατήρησε: «Η αποκατάστασή του είναι πράξη σεβασμού στο έμφυτο θρησκευτικό συναίσθημα, στο ανυπέρβλητο φυσικό περιβάλλον και τη μεγαλοσύνη του “αρσενικού βουνού”. Δείχνει την αξία που δίνουμε οι Λάκωνες στη διατήρηση των ιερών μας τόπων και ενισχύει το αίσθημα ταυτότητας και υπερηφάνειας».
Έφυγε από τη ζωή ο βάρδος της Ακροταινάριας Μάνης Κυριάκος Κάσσης

Ο Κυριάκος Κάσσης γεννήθηκε στο Πάλυρο της Μάνης, το 1946. Από νήπιο ζωγράφιζε στις πέτρες και έγραφε λαϊκά στιχουργήματα. Το 1958, σε ηλικία δώδεκα ετών, πήγε στην Αθήνα για να συνεχίσει το σχολείο. Μπαίνει, το 1964, στη Νομική Σχολή Αθηνών (νομικές, πολιτικές και οικονομικές σπουδές). Συγχρόνως, το διάστημα 1971 με 1973, παρακολούθησε, στην Ελλάδα, μαθήματα κινηματογράφου (σενάριο / σκηνοθεσία) και κινουμένων σχεδίων στη Σχολή του Σταυράκου. Παρακολούθησε σεμινάρια συντήρησης τοιχογραφιών στο Παρίσι, το 1978. Παράλληλα με τη ζωγραφική, εργάζεται από το 1970 για ένα χρονικό διάστημα στη σύνταξη του Ιστορικού Λεξικού της Ακαδημίας Αθηνών. Απολύθηκε το 1973 από εκεί, ενώ υπήρχε ακόμα το δικτατορικό καθεστώς. Στη συνέχεια εργάστηκε στη διαφημιστική εταιρεία Αρώνης-Ευθυμιάδης, κάνοντας κινούμενα σχέδια ως το 1974.
Μετά τη Μεταπολίτευση, γράφει κριτικές ταινιών κινηματογράφου, ως τον Μάρτιο του 1975, με το ψευδώνυμο Δ. Πικάσης. Διακόπτει όμως, γιατί πηγαίνει στον στρατό. Μετά το πέρας της στρατιωτικής του θητείας, το 1976, για μεγάλο χρονικό διάστημα εργάζεται στη συντήρηση τοιχογραφιών σε διάφορα μέρη. Παράλληλα ασχολείται με τη συγγραφή βιβλίων (63 συνολικά), τα περισσότερα με επίκεντρο στοιχεία από τη ζωή στη Μάνη διαχρονικά.