Όλα τα άρθρα του/της admin

TYPOKOMEIO «H MANH» ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ KΑΡΑΒΙΤΗ ΚΑΙ YΙΩΝ – ΤΑΫΓΕΤΟΣ

στον Kάμπο Aβίας

H ανάγκη για καινοτομία, για μοναδικότητα είναι σήμερα πιο έντονη από ποτέ. H υπερβολή των προηγούμενων χρόνων σαφώς έχει καταλαγιάσει. Aυτό σημαίνει ότι η ζήτηση για το ουσιαστικά καινούργιο έχει γίνει ακόμη πιο δυνατή. Προσπάθειες όχι καλά δουλεμένες, προχειρότητα και έλλειψη συγκεκριμένης στρατηγικής γίνονται πλέον εύκολα αντιληπτές και απορρίπτονται σε πολύ λιγότερο χρόνο απ’ ότι παλαιότερα. Σε εποχές όπως η σημερινή δεν είναι εύκολο να ανακαλύψεις το καινούργιο, είναι αναγκαίο.

Aυτή την αναγκαιότητα θέλησαν να καλύψουν ο Παναγιώτης Kαραβίτης και οι γιοί του, δημιουργώντας στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, μια μεγάλη επένδυση μοναδική για τη Mάνη.

Eρχόμενοι από Kαλαμάτα στην είσοδο του Kάμπου Aβίας σε μια ξεχωριστή θέση κατασκευάστηκε το τυροκομείο «H MANH». H λειτουργία του κατά τα χρόνια που μεσολάβησαν από την ίδρυσή του υπήρξε συνεχώς ανοδική.

Στο τυροκομείο παρασκευάζονται μυζήθρες και τυριά τύπου σφέλας, φέτας και γραβιέρας με Προστατευόμενη Ονομασία Προϊόντος (ΠΟΠ) MANH. H προμήθεια του γάλακτος γίνεται από κτηνοτρόφους της περιοχής (περιοχές Πηγαδίων, Aλτομιρών, Σταυροπηγίου, Kάμπου) που διαθέτουν κοπάδια προβάτων και γιδιών. Όλα τα τυροκομικά προϊόντα ξεχωρίζουν για το άρωμα και τη γεύση τους, διατίθενται δε στις χαμηλότερες τιμές της αγοράς.

Αντώνης Ρουμανέας

LOCALISM AND JOINT ACTIONS IN AN EXPANDED GEOGRAPHIC AREA

We have become accustomed to referring to small and large homelands and loving them equally. This perspective carries emotional undertones and forms a harmonious relationship between the two homelands. Unfortunately, in many cases where an economic aspect is involved, harmony breaks down, and elements of competition emerge. This is the cause of the emergence of regionalism, defined as attachment to the interests of one’s particular homeland or region and indifference to the interests of the broader area. The background of localism can be traced to the traditional relationships of individuals within families and small settlements, where complementary productive and economic activities were developed, forming the basis for shared understanding and emotional interconnection. However, growing economic needs and the search for safe living conditions against external dangers led individual areas to seek joint actions with neighbouring regions, in order to establish a magnitude that could meet needs and neutralise risks. These processes involve the whole wide spectrum that corresponds to the concept of “place”: villages, provinces, countries, and transnational associations. A problem arises when the economic aspect prevails over the emotional one, leading to competition and the rise of localism.

In our region, Mani, the concept of localism, like many other concepts, has taken on specific characteristics. These can be expressed by a single sentence: love for one’s village of origin, but also a willingness to collaborate in a wider area when high-level security issues are at stake. These tendencies have strong historical backgrounds. They are based on the patrilineal formations of families and settlements and the strong cohesion among their members. The competitive tendencies between neighbouring families were related to the productive utilisation of the generally limited land resources. However, these competitive tendencies disappeared when their security was threatened by an external enemy. Cooperation then transcended competition and local rivalries. These specific characteristics led to significant historical events during the four centuries of Ottoman rule, of which we, their descendants, are proud. The question today is, what are we doing in this era? Are we going to let the extensions of localism, based on customs or genetic heritage, dominate us, or will we recognise the enormous changes that have occurred since the old times and rally to win the battles of modern life as well? There is an urgent need to closely link individual interest with social interest, family progress with wider social, and, more generally, national progress.

Specifically for our region, Mani, which is rich in historical memories, it is essential to have as a starting point the rallies of our ancestors, which significantly contributed to the liberation of the country in the 1820s. Note, for example, that the bravest warrior at the Battle of Verga, at the extreme northwestern point of Mani, was from Skyfianika in Lower Mani. He fought voluntarily for the unified homeland, Mani, and for the preservation of its autonomy and freedom.

In modern times, the need for security, which used to lead to alliances for joint actions, has receded. However, there are now other strong reasons that compel joint actions. Addressing the marginalisation of our region in the distribution of state subsidies and assisting the developmental trend that emanates from the natural, climatic, and cultural characteristics of the unified Mani region are strong motivating factors. The reshaping of local governance, with the creation of only two mayoral centers, is a positive starting point for discussions that would have been impossible with the previous fragmentation into more than a hundred autonomous local administrative units that existed until the end of the last century. Another important factor is the unified ecclesiastical expression, the Diocese of Mani, which, even by its name, points to actions for forming a unified character for such endeavours. Of course, the maturation of conditions leading to a unified plan for joint actions requires conscious will, effort, and selfless, emotional efforts. The representatives of the three institutional expressions mentioned earlier (the two mayoral centers and the Diocese of Mani) have the main responsibility to start this process through their initiatives and actions. It is certain that if this begins and all the benefits that can arise from the completion of such plans become apparent, localisms will gradually recede, and more of our compatriots will support these initiatives. And our ancestors will rejoice, knowing that their descendants are proving themselves worthy of them.                                                                                                                                

THE EDITORIAL BOARD

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2024

¨Εφυγε από τη ζωή ο συμπατριώτης μας δημοσιογράφος Παύλος Γερακάρης

Στις 4 Σεπτεμβρίου έφυγε από τη ζωή ο Παύλος Γερακάρη σε ηλικία 75 ετών. Γεννήθηκε το 1949 και μεγάλωσε στον Κορυδαλλό, όπου είχε την προηγούμενη χρονιά μετεγκατασταθεί η οικογένεια του πατέρα του από την κοιτίδα της, το Οίτυλο. Ασχολήθηκε με τα κοινά της πόλης του Κορυδαλλού, έχοντας εκλεγεί και στο Δημοτικό Συμβούλιο. Ήταν απόφοιτος του Πολιτικού Τμήματος του Παντείου Πανεπιστήμιου Αθηνών και στη μακρά περίοδο των περίπου 40 ετών δημοσιογραφίας, ασχολήθηκε κυρίως με το αθλητικό ρεπορτάζ, αλλά στις αρχές της δεκαετίας του ’80 εργάστηκε και σε αθηναϊκές εφημερίδες στο πειραϊκό, ναυτιλιακό, δικαστηριακό, στρατιωτικό και ελεύθερο ρεπορτάζ, αλλά και στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο της ΕΡΤ, όπου υπήρξε προϊστάμενος του αθλητικού τμήματος.

Από το 1980 υπήρξε ενεργός στο Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αθλητικού Τύπου, τον οποίο και υπηρέτησε από τις θέσεις του Γενικού Γραμματέα, του Α΄ Αντιπροέδρου και του Προέδρου (2006-2012 ). Διετέλεσε ακόμη τακτικό μέλος του Πειθαρχικού συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ και πρόεδρος του δευτεροβάθμιου Πειθαρχικού συμβουλίου της Ένωσης.

Ανάπτυξε δράση και στο κοινωνικό πεδίο, με την συμμετοχή του σε κινήσεις και πρωτοβουλίες για το φυσικό περιβάλλον και με διαλέξεις για τα σοβαρά ζητήματα της βίας των γηπέδων, του ντόπινγκ, του ρατσισμού και των ναρκωτικών, ενώ έλαβε μέρος, ως μέλος του Δ.Σ. της «Γραμμής Ανθρωπιάς», στην προσπάθεια του Δήμου Κορυδαλλού για ανακούφιση αναξιοπαθούντων συμπολιτών του.

Με πλήθος πιστών ο φετινός εορτασμός της Παναγίας Γιάτρισσας στον Ταΰγετο

Πανηγυρικός, με τη βοήθεια και του καλού καιρού, ήταν ο φετινός εορτασμός στο μοναστήρι της Παναγίας της Γιάτρισσας, που βρίσκεται σε υψόμετρο 1200 μέτρων στη ραχοκοκκαλιά του Ταϋγέτου, με εξαιρετική θέα και στους δύο κόλπους, το Λακωνικό και τον Μεσσηνιακό. Οι προετοιμασίες με τη φροντίδα του ηγούμενου Χρυσόστομου Πανταζή που αγωνίζεται ολοχρονίς τον καλό αγώνα τόσο  για το μοναστήρι όσο και στα χωριά της γύρω περιοχής, ήταν άψογες. Στις εκκλησιαστικές τελετές, εσπερινό, την παραμονή 7 Σεπτεμβρίου και τον όρθρο και λειτουργία την επομένη, χωροστάτησε μαζί με το Μητροπολίτη Μάνης κ. Χρυσόστομο και ο Μητροπολίτης Ζιχνών και Νευροκοπίου κ. Ιερόθεος. Σ` αυτές και λιτανεία συμμετείχαν πιστοί που προσήλθαν και από τις δύο περιοχές της Μάνης. Σ` αυτούς συμπεριλαμβάνονται οι βουλευτές Λακωνίας Αθανάσιος Δαβάκης και Παναγιώτα Γρηγοράκου, ο δήμαρχος Ανατολικής Μάνης Πέτρος Ανδρεάκος με αντιδημάρχους και δημοτικούς και τοπικούς συμβούλους, ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Δυτικής Μάνης Παναγιώτης Λούζης,  καθώς και εκπρόσωπο των στρατιωτικών και αστυνομικών αρχών της Λακωνίας.

Πυρκαγιά στο Βαχό εκτός κατοικημένης περιοχής

Φωτιά που εκδηλώθηκε στα τέλη Αυγούστου στην περιοχή της Κοινότητας Βαχού του Δήμου Ανατολικής Μάνης έκαψε δασική έκταση μέχρι να κατασβεστεί από τη πυροσβεστική δύναμη που επιχείρησε επιχειρούν (35 πυροσβέστες πεζοπόρου τμήματος, 11 οχήματα και υδροφόρες του Δήμου. Επίσης, τις προσπάθειες κατάσβεσης συνέδραμε και ένα ελικόπτερο, το οποίο πραγματοποιεί πυκνές ρίψεις νερού..

ΣΤΕΦΑΝΟΣ Θ. ΖΑΡΜΑΚΟΥΠΗΣ -ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ, στη Στούπα

Ο Στέφανος Ζαρμακούπης, τέως ιατρός στην Α΄ Παιδιατρική Κλινηκή του Νοσκοκομείου Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού» είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Παιδιατρικής Έρευνας. Δραστηριοποιείται επαγγελματικά στην περιοχή της Στούπας του δήμου Δυτικής Μάνης, πέραν της 6ετίας. Το ιατρείο του βρίσκεται επί του επαρχιακού δρόμου Καρδαμύλης – Αρεόπολης, απέναντι από το φούρνο Γ. Μπαλαχτάρη. Είναι απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εκτός από τη Στούπα διατηρεί ιατρείο και στην Καλαμάτα, επί της οδού Ψάλτη, παρόδου της Κεντρικής Πλατείας.

Όραμά του είναι η βελτίωση της ποιότητας ζωής, κατά τα παιδικά χρόνια που χτίζεται το σώμα και το πνεύμα. Στέκεται στο πλευρό των γονιών δίνοντας συμβουλές και παρέχοντας παράλληλα ενημέρωση για πρόληψη σοβαρών ασθενειών με σειρά ενεργειών που στοχεύουν στην ευεξία, στην ψυχική υγεία και στη σωματική διάπλαση και ανάπτυξη των παιδιών τους. Εκτός των άλλων, στόχος του παιδιάτρου είναι η πρόληψη, η διάγνωση, καταπολέμηση και η θεραπεία των παιδικών ασθενειών ώστε να μη δημιουργηθούν επιπτώσεις στην όλη πορεία ζωής των παιδιών.

Δέχεται επισκέψεις Τετάρτη απόγευμα και Σάββατο πρωί.

Αντώνης Ρουμανέας

IS AN ADMINISTRATIVELY UNIFIED MANI A REALISTIC POSSIBILITY?

In the editorial of the previous issue of our newspaper, we concluded: Two key actions (the ecclesiastical unification of the entire territorial region under the name of the Metropolis of Mani in 2010 and the determination of the will for cooperation across all areas for common developmental purposes through the establishment of the Mani Development Company in 1995 as a corporation with all local communities as shareholders) created a strong combined dynamic. This dynamic could serve as a starting point for generalised mobilisation of all the micro-societies of the Mani region and its cultural expressions. In particular, the unifying force, which exists as a possibility in the local ecclesiastical expression, could mobilise all the human resources of the region and our compatriots, both in Greece and abroad, in order to promote common goals of restructuring and development. The formulation of such a roadmap, and only this, could give substantial meaning to the concept of “Unified Mani” that we all advocate.

The forerunner of this idea, a sensitive and resourceful compatriot of ours, the philologist-historian Sarantos Kargakos, who is no longer with us, had already articulated this vision as early as 1996 in an article in the newspaper “Eleftheros Typos” titled “Mani, the Wronged”.  We transcribe the main part of it below, as it was recently reintroduced in publications by the always active journalist Ilias N. Christeas:

“As a Maniot, I experience a psychological split. It is difficult to define myself as either a Laconian or a Messinian. This is because Mani was divided, with one part, Aposkiaderi (Western Mani), annexed to Messinia, while Prosiiliaki (Eastern Mani) and Mesa Mani were annexed to Laconia. Thus, Mani, which should have become a separate prefecture covering the entire Taygetos up to Alagonia, lost its autonomy. Unfortunately, the administrative fragmentation, which certainly served the ambitions of some Maniots (MPs in Laconia — MPs in Messinia), harmed Mani as a region. Its population shrank. However, the administrative division did not lead to a psychological one. A Maniot is a Maniot, whether residing in Messinian or Laconian Mani. Maniots retain their most solid characteristics, even in their appearance.

However, this division constitutes a great injustice. Mani has done a lot for Greece. Some of it was negative, like the assassination of Kapodistrias, even though Kapodistrias treated the Mavromichali family unjustly. Except for some areas of Macedonia, no other region has honoured Mani’s contributions.

I would like to propose something simple: The conditions are now ripe for Mani (Messinian and Laconian) to become a unified prefecture: Nομός Μάνης. This would rectify a great historical injustice. It is the least Greece owes to Mani. The elevation of Mani to a prefecture would offer immense opportunities to the region, first of all creating a solid number of prefecture employees. As a prefecture, Mani would have the ability to participate in the European Community’s development programs, absorb its own resources, and no longer be the poor relation of Messinia and Laconia, which supposedly lives off tourism, while in reality, it lives from the sale of land and towers to foreigners. Within a single Mani prefecture, Maniots would continue – despite their eternal differences (after all, what kind of Maniots would they be otherwise?) – to maintain the unique cultural characteristics of their lineage. As for where the prefecture’s seat would be, today with the progress in transportation and communication, these are trivial problems.

Mani, in order to avoid being destroyed as a region – i.e., to avoid becoming a German “Kreis” (meaning an administrative region with a majority of foreign residents) – needs all its villages. Maniots once declared: ‘When Mani is united, it raises great warriors.’ That is, when Maniots are united, they are invincible.”

Not much can be added to what was expressed around 30 years ago. We will focus on three points: 1) The Metropolis of Mani is now a reality and could become the nucleus of developments leading in this direction. 2) Given the restricted development potential of the country through the administrative framework of the existing Regions, there is often talk about reducing their numbers and reshaping them so that they consist of Sub-Regions (περιφερειακές ενότητες) with homogeneous traditional characteristics, territorial, demographic, and genetic. (It should be noted that this last element was the main argument for the joint proposal by the local government bodies (αυτοδιοικητικοί φορείς) of Mani for funding of 2 billion drachmas through the European Community Initiative LEADER II in 1995). 3) On the central political stage, there is at least one compatriot who is driven by the same emotional connection to the land and our ancestors as expressed by Sarantos Kargakos.

It remains for us to focus on the unification idea and unite. The rest will come because “when Maniots are united, they are invincible.”

                                                                                                            THE EDITORIAL BOARD

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2024

Τα πανηγύρια των χωριών και η μετάλλαξή τους.                                Τα πανηγύρια από αιώνες αποτελούσαν συναντήσεις με υπόβαθρο θρησκευτικές γιορτές και συγκεντρώσεις πιστών κατά τα εορτολόγιά τους. Μ` αυτή την αφετηρία για τις συγκεντρώσεις, οι εκδηλώσεις έπαιρναν και εμπορικό χαρακτήρα, με αγοραπωλησίες ζώων και ειδών προσωπικής και οικιακής ανάγκης. Τα προαύλια των εκκλησιών και η γύρω περιοχή δημιουργούσαν συνδυαστικές προσεγγίσεις φύσης και πολιτισμού, με μουσικο- χορευτική διάσταση με ντόπιους οργανοπαίχτες, που αποτελούσε και την αφετηρία γνωριμιών και συνοικεσίων.

Στην εποχή μας, εποχή υποχώρησης του κοινωνικού και υπερανάπτυξης του ατομικού, τα πανηγύρια έγιναν μόνο καλοκαιρινά, ιδιαίτερα σε περιοχές, όπως τα χωριά της Μάνης, που πολλοί κάτοικοί της έχουν μεταδημοτεύσει ή ετεροδημοτεύσει αλλά κρατούν περιουσίες και σπίτια στις πατρογονικές τους εστίες. Αποτελούν ευκαιρία, έστω και ολιγοχρονικών συναντήσεων, έστω και κάτω από την υπερβολική ένταση της μουσικής. Οι θρησκευτικές εορτές έχουν πλέον τυπικό στοιχείο αφετηρίας, δεν υπάρχει εμπορική διάσταση και οι μουσικές εκδηλώσεις μετατοπίζονται στις βραδινές ώρες.

Εκείνοι που έχουν στη μνήμη τους εικόνες από τα παλιά μπορούν να συγκρίνουν και να κρίνουν…

Μονοήμερη η φετινή έκθεση Τοπικών Προϊόντων: «Άρτος – Οίνος – Έλαιον» στην Καλαμάτα  

                     

                                                                                                       Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 3 Αυγούστου 2024 στο Δημοτικό Πάρκο Σιδηροδρόμων της Καλαμάτας η 11η Παρουσίαση Αγροτικών και Τοπικών Προϊόντων «Άρτος-Οίνος-Έλαιον» που φέτος ήταν αφιερωμένη στο μπακάλικο. Συμμετείχαν 14 Πολιτιστικοί Σύλλογοι και Σύλλογοι Γυναικών, ενώ κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης παρουσιάστηκαν 16 αυθεντικές παραδοσιακές γεύσεις, προσελκύοντας το ενδιαφέρον του κοινού.

Ολυμπιακοί Αγώνες 2024: Χάλκινο μετάλλιο για τον Λευτέρη Πετρούνια     

            Ο Λευτέρης Πετρούνιας, με οικογενειακή καταγωγή από τη Λάγια της Μάνης, πρόσθεσε το τρίτο Ολυμπιακό μετάλλιο στην καριέρα του. Με έξοχη εμφάνιση στον τελικό των κρίκων του Ολυμπιακού τουρνουά του Παρισιού, ο Έλληνας πρωταθλητής κατάκτησε το χάλκινο μετάλλιο συγκεντρώνοντας 15,100 βαθμούς.

Ο Πετρούνιας έγινε ο πρώτος Έλληνας γυμναστής με τρία Ολυμπιακά μετάλλια και πρώτος όλων των εποχών, παγκοσμίως, στον πίνακα μεταλλίων στο συγκεκριμένο αγώνισμα, μετά το χρυσό που είχε στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 2016 και το χάλκινο στο Τόκιο, το 2021. 

Τις πρώτες δύο θέσεις κατέλαβαν οι Κινέζοι Γιανγκ Λιου (χρυσό μετάλλιο) και Γινγκουάν Ζου (ασημένιο), που συγκέντρωσαν 15,300 και 15,233 βαθμούς αντίστοιχα. Στο στάδιο “Μπερσί” του Παρισιού και ύστερα από έναν αγώνα με υψηλότατο ανταγωνισμό, ο 33χρονος πρωταθλητής εκτέλεσε ένα άρτιο πρόγραμμα με βαθμό δυσκολίας 6,300 που απέφερε για την εκτέλεση επίδοση 8,800, την υψηλότερη σε επίσημο αγώνα εντός του 2024.

Πέθανε ο πρώην δήμαρχος Αθηναίων Θεόδωρος Μπεχράκης  

                         Πέθανε στις 10 Αυγούστου σε ηλικία 81 ετών ο πρώην δήμαρχος Αθηναίων και στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, Θεόδωρος Μπεχράκης. Γεννήθηκε το 1943 στην Αθήνα με καταγωγή από την Τριανταφυλλιά της Μέσα Μάνης και σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

Το 1968 συνελήφθη για την αντιδικτατορική του δράση και φυλακίστηκε. Το 1974, μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, διετέλεσε Νομάρχης Καρδίτσας. Ο Θεόδωρος Μπεχράκης διετέλεσε αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής της ΝΔ, με αρμοδιότητα την οργάνωση και τον πολιτικό σχεδιασμό, εξελέγη δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων στις δημοτικές εκλογές του 2002 και του 2006 και διετέλεσε Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου και στις δύο θητείες του. Από τις 23 Φεβρουαρίου έως τις 31 Δεκεμβρίου του 2006 διετέλεσε Δήμαρχος Αθηναίων (συμπλήρωση θητείας στη δημαρχίας της Ντόρας Μπακογιάννη).

Από τη Μίνα άρχισαν οι φετινές πυρκαγιές στη Μάνη     

                                              Επίγειες και εναέριες πυροσβεστικές δυνάμεις επιχειρούσαν στην εδαφική περιοχή της Κοινότητας Μίνας του δήμου Ανατολικής Μάνης, στην Λακωνία, προκειμένου να θέσουν υπό έλεγχο την φωτιά που καίει αγροτοδασική έκταση από τις 23 Αυγούστου.

Ειδικότερα, για την αντιμετώπισή της επιχειρούσαν 27 πυροσβέστες με μία ομάδα πεζοπόρου τμήματος της 9ης ΕΜΟΔΕ και επτά οχήματα, ενώ από αέρος πραγματοποιούν ρίψεις νερού δύο πυροσβεστικά αεροπλάνα και ένα ελικόπτερο. Την επόμενη ημέρα η φωτιά οριοθετήθηκε και στη συνέχεια κατασβέστηκε.

Σε ποια φάση βρίσκεται η μελέτη του ΕΙΔΙΚΟΥ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΑΡΑΛΙΑΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ: ΔΗΜΟΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ – ΔΗΜΟΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΝΗΣ – ΔΗΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΗΣ;                                                                                                                     Δεδομένου ότι το Προεδρικό Διάταγμα του θα εκδοθεί με την ολοκλήρωση αυτής της μελέτης θα προσδιορίσει την τύχη της περιοχής μας για πολλές δεκαετίες, καλό είναι η δημοτική διοίκηση, μέσω και των πολλών αιρετών του τεχνικού τομέα, να πληροφορηθεί για τις εξελίξεις αυτής της μελέτης που δημοπρατήθηκε στις 24.1.2024 από το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2024

Και στο Δήμο Καλαμάτας επιχορήγηση 200.000€ από το «Πράσινο Ταμείο» για αντιπυρικές ζώνες

Μετά το Δήμο Σπάρτης και ο Δήμος Καλαμάτας εντάχθηκε στο πρόγραμμα του Πράσινου Ταμείου για τη χρηματοδότηση έργων διάνοιξης αντιπυρικών ζωνών. Σε πρόσκληση του Πράσινου Ταμείου για χρηματοδοτήσεις ύψους 30 εκατ. ευρώ, που εκδόθηκε πρόσφατα και αφορούσε στην «Προστασία και Αναβάθμιση Δασών 2024», ο Δήμος Καλαμάτας κατέθεσε πρόταση για την ενίσχυση της πυροπροστασίας κατοικημένων περιοχών.

Σύμφωνα με την απόφαση του Πράσινου Ταμείου ο Δήμος Σπάρτης θα χρηματοδοτηθεί με ποσό των 200.000 ευρώ για τη δημιουργία αντιπυρικών ζωνών προστασίας οικισμών. Πρόκειται για τη δημιουργία αντιπυρικών ζωνών, πλάτους 10 μέτρων, περιμετρικά οικισμών που βρίσκονται εντός ή πλησίον δασών και δασικών εκτάσεων υψηλής επικινδυνότητας για την εκδήλωση πυρκαγιών.

Δυστυχώς μέχρι τώρα δεν έχει εκδοθεί αντίστοιχη απόφαση που να αφορά σε χρηματοδότηση από το Πράσινο Ταμείο των δύο δήμων της Μάνης. Όπως φαίνεται, επειδή οι χρηματοδοτήσεις σχετίζονται με το χρόνο υποβολής των αιτημάτων μέχρι την εξάντληση του αρχικά προσδιορισμένου ποσού των 30 εκατομμυρίων ευρώ, οι γρήγοροι πρόλαβαν… Αντικειμενικά, λόγω του μεγάλου αριθμού οικισμών που περιλαμβάνουν οι δήμοι της Μάνης, ιδιαίτερα της Ανατολικής, τεκμηριώνεται ισχυρό δικαίωμα στη χρηματοδότηση έστω και με καθυστέρηση και έστω με απαίτηση διάθεσης συμπληρωματικής πίστωσης αν έχει εξαντληθεί.

Επιτυχημένη πρεμιέρα για το 30ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας στις 12 Ιουλίου

Πολύ επιτυχημένη υπήρξε η πρεμιέρα του 30ου επετειακού Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, το βράδυ της Παρασκευής 12 Ιουλίου 2024, στην κεντρική σκηνή του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας, παρουσία της Υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη και του Περιφερειάρχη Πελοποννήσου Δημήτρη Πτωχού.

Οι φιλότεχνοι, στην πρεμιέρα του Φεστιβάλ που είναι αφιερωμένο στους Καλλιτέχνες του Χορού, είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν την παρουσίαση δύο έργων σε μία παράσταση, το Midnight Raga του σπουδαίου Γερμανού χορογράφου Marco Goecke και το I’m afraid to forget your smile των Ολλανδών αδερφών Imre & Marne van Opstal με το Κρατικό Μπαλέτο της Έσσης (Hessisches Staatsballett).

Νωρίτερα στην Κεντρική Πλατεία της Καλαμάτας, το πρώτο #DanceInTheCity του φετινού Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού φιλοξένησε τρεις παραστάσεις του φημισμένου έργου “Approach 17. Opening – The unreachable suspension point”, του Yoann Bourgeois.

Συνώνυμο με την εξέλιξη του σύγχρονου χορού, το φετινό Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, φιλοξενεί, έως τις 21 Ιουλίου που θα ολοκληρωθεί, συνολικά 19 παραγωγές, 10 ομάδες από την Ελλάδα και 9 από το εξωτερικό.

Οι βρετανικοί Times προβάλλουν τα 28 ιδανικά μέρη για διακοπές στην Ελλάδα.

Από τη «λαμπερή Πάτμο» και την «ηφαιστειακή χώρα των θαυμάτων στη Μήλο» μέχρι τις υπέροχες αμμώδεις παραλίες της Νάξου, τα ελληνικά νησιά τα έχουν όλα, σημειώνει η έγκριτη βρετανική εφημερίδα Times στο πρόσφατο αφιέρωμά της όπου παρουσιάζονται τα 28 ιδανικά μέρη για διακοπές στην Ελλάδα. Ωστόσο, η λίστα των Times δεν περιλαμβάνει μόνο νησιά, αλλά και προορισμούς στην ηπειρωτική Ελλάδα. Όπως αναφέρει το άρθρο των Times, «οι όμορφες θάλασσες και οι παραλίες της Ελλάδας, τα πανέμορφα νησιά και τα άγρια ορεινά τοπία, τα παραδοσιακά χωριά, οι ιστορικές πόλεις, το εξαιρετικό φαγητό και το κρασί, οι εντυπωσιακοί αρχαιολογικοί χώροι, η έντονη νυχτερινή ζωή, ο καθαρός ουρανός και οι έναστρες νύχτες διαμορφώνουν έναν προορισμό μοναδικό στον κόσμο που αξίζει να επισκέπτεστε ξανά και ξανά».

Η πρόταση για τη Μάνη, τη μοναδική περιοχή της Πελοποννήσου που περιλαμβάνεται στη πρόταση, συνοδεύεται με επεξήγηση της προτίμησης με τις λέξεις: Για κάτι το εντελώς διαφορετικό.

 Αεροδρόμιο Καλαμάτας: Δεσμευτικές προσφορές από τους τέσσερις υποψήφιους επενδυτές στις 26 Σεπτεμβρίου

Επί ενάμιση και πλέον χρόνο, το Υπερταμείο επιχειρεί να καταλήξει στο κείμενο της σύμβασης παραχώρησης του αεροδρόμιου της Καλαμάτας προκειμένου οι επενδυτές να μπορέσουν να υποβάλουν τις δεσμευτικές οικονομικές προσφορές τους.

Ο δεύτερος κύκλος παρατηρήσεων των υποψήφιων επενδυτών επί του προτεινόμενου συμβατικού κειμένου έληξε μόλις πριν από λίγες ημέρες. Το Υπερταμείο όμως αποφάσισε να ζητήσει δεσμευτικές οικονομικές προσφορές στις 15 Σεπτεμβρίου. Σε λιγότερο από δύο μήνες δηλαδή, εάν συνυπολογιστούν οι de facto νεκρές ημέρες του Αυγούστου, για ένα σύνθετο project, οι παράμετροι του οποίου μόλις τώρα ξεκαθαρίζουν.

Θυμίζουμε ότι ο διαγωνισμός προκηρύχθηκε νωρίς το 2022 και στα τέλη εκείνου του έτους είχαν εκδηλώσει επισήμως ενδιαφέρον τέσσερις κοινοπραξίες εταιρειών.

Οι καθυστερήσεις αυτές επιδεινώνουν τις συνθήκες λειτουργίας του, δεδομένου ότι τα έργα συντηρήσεως είναι υποτονικά εν όψει της προσεχούς ιδιωτικοποίησής του.