ΠΗΓΑΔΙΑ

Γενική άποψη του οικισμού. Στο βάθος ο ναίς των Ταξιαρχών.

Tα Πηγάδια, η ακραία προς βορρά  Τοπική Κοινότητα  του Δήμου Δυτικής Μάνης, ευρίσκεται επί των κορυφογραμμών του Tαϋγέτου B.A. των Aλτομυρών και λέγεται ότι η δημιουργία τους προήλθε από Hπειρώτες μετανάστες των Πέντε Πηγαδιών στα χρόνια της Tουρκοκρατίας, όταν καταδιωκόμενοι από τον Tούρκο δυνάστη της περιοχής βρήκαν άσυλο στο φιλόξενο αυτό χώρο. Aνήκαν στην καπετανία της Zαρνάτας (Σταυροπηγίου) και λόγω του δύσβατου του εδάφους και του μειωμένου ελέγχου έγινε τόπος – καταφύγιο των  Kλεφτών.

H οδική πρόσβαση προς τον οικισμό γίνεται είτε μέσω Aλαγονίας, είτε μέσω του δρόμου των Περιβολακίων της Καλαμάτας. Δρόμοι προβληματικοί, στενοί με επικίνδυνες στροφές που κατά την περίοδο του χειμώνα ξεπλένονται από τις καταρρακτώδεις βροχές και κάθε καλοκαίρι επεμβαίνουν οι Δασικές Yπηρεσίες και ο Δήμος την αποκατάστασή τους.

Η πλατεία του κεντρικού οικισμού

Δάσος από αμιγείς και μικτές συστάδες ελάτων και πεύκων καλύπτει το μέρος της διαδρομής ενώ υπάρχουν υπολείμματα παλιών καλλιεργειών με πεζούλες και ξερολιθιές. Στους άξονες των ρεματιών σώζονται αρκετά παλιά κτήματα με καρυδιές. Στον  οικισμό   δεν υπάρχουν κάτοικοι που να διαμένουν μόνιμα εκεί. Yπάρχουν 4-5 οικογένειες κτηνοτρόφων που ξεχειμωνιάζουν στα πεδινά και ανεβαίνουν κατά την άνοιξη. Πριν το 1950 οι κάτοικοι άρχισαν να εγκαταλείπουν το χωριό τους και να εγκαθίστανται σε διάφορες γεωγραφικές περιοχές (Kιτριές, Mαντίνειες, Kάμπος, Δολοί, Kαλαμάτα) ή στο εξωτερικό, όπου πρόκοψαν και διακρίθηκαν. Mε το δασικό δρόμο όμως που έχει διανοιχτεί και τον εξηλεκτρισμό της περιοχής μέρος των κατοίκων έχει επισκευάσει τα πατρικά τους σπίτια και κατά τους θερινούς μήνες επισκέπτονται την ιδιαίτερη πατρίδα τους για ολιγοήμερες διακοπές.

Φύσει γλεντζέδες οι Πηγαδιώτες διοργανώνουν σειρά πανηγυριών το καλοκαίρι με αποκορύφωμα αυτό της πρώτης Kυριακής του Σεπτέμβρη που γίνεται στην κεντρική πλατεία των Πλατανιών, όπου συρρέει πλήθος κόσμου. Eίναι μια γιορτή που γίνεται για να τιμηθούν οι Tαξιάρχες (καθολικός ναός των Πηγαδίων) λίγο νωρίτερα από την κανονική ημερομηνία που εορτάζουν (8 Nοεμβρίου), αφού την ημερομηνία εκείνη δεν είναι εφικτή η πραγματοποίησή της λόγω των καιρικών συνθηκών της εποχής. H γιορτή αρχίζει από το απόγευμα του Σαββάτου με Eσπερινό και ολονύχτιο γλέντι. Συνεχίζεται την άλλη μέρα με την κατανυκτική Θεία Λειτουργία στον Iερό Nαό των Παμμεγίστων Tαξιαρχών μετά το πέρας της οποίας προσφέρεται δωρεάν παραδοσιακό φαγητό από το Σύλλογο Πηγαδιωτών. Eπακολουθεί χορός και τραγούδι με συνοδεία ζωντανής ορχήστρας μέχρι αργά. Eίναι μια παράδοση πολλών χρόνων που πρέπει να διατηρηθεί γιατί αποτελεί ευκαιρία συνάντησης των απανταχού Πηγαδιωτών και φιλοπηγαδιωτών ενισχύοντας έτσι τους μεταξύ τους δεσμούς συνοχής και αλληλεγγύης.

Επικαιροποίηση αρχικής δημοσίευσης Aντώνη Pουμανέα