ΗΛΙΑΣ Δ. ΚΟΤΣΟΒΟΛΟΣ

Ο Ηλίας Δημ. Κοτσόβολος, ο Μπαρμπαλιάς, γεννήθηκε το 1934 στη Μεγάλη Μαντίνεια. Από μικρός ρίχτηκε στη βιοπάλη, καθώς ορφάνεψε από πατέρα, ενώ έχασε δυο μεγαλύτερα αδέρφια από τη θανατηφόρα επιδημία καλαζάρι. Αναγκαστικά διέκοψε τη φοίτηση στο γυμνάσιο, αν και αγαπούσε τα γράμματα. Εργάστηκε σε ποικίλες εργασίες για τον επιούσιο: εργάτης στο Levis, στη ΔΕΗ Μεγαλόπολης, γκαρσόνι στο Πέραμα, πλανόδιος λαχειοπώλης, ώσπου συνταξιοδοτήθηκε. Με τη σύζυγό του Σταυρούλα αξιώθηκαν να αναθρέψουν τρεις θυγατέρες, σήμερα αξιοπρεπείς επιστήμονες και οικογενειάρχες.

Η μεγάλη του αγάπη ήταν η φωτογραφία, με την οποία ασχολήθηκε και επαγγελματικά. Απαθανάτισε πλείστες στιγμές του οικογενειακού και του δημόσιου βίου από τη δεκαετία του ’50 και μετέπειτα. Έγινε στην κυριολεξία ο φωτογράφος του χωριού μας καθώς διέσωσε στιγμιότυπα από την καθημερινότητα του παρελθόντος, που πλέον δεν υπάρχουν. Τον ενδιέφεραν κυρίως οι καθημερινές ανθρώπινες δραστηριότητες: μια εκδρομή, μια σχολική εκδήλωση, μια μάζωξη σε ένα πανηγύρι, μια γιορτή, ένας γάμος φυσικά. Ως επαγγελματίας κάλυψε, επίσης, σημαντικές δημόσιες στιγμές, όπως την επίσκεψη του Μακάριου στην Καλαμάτα (1958), του βασιλικού ζεύγους στη Μάνη (1956), τα εγκαίνια της κοινοτικής βρύσης στη Μεγ. Μαντίνεια από τον υπουργό Ιωάννη Ψαρρέα, την κοίμηση του μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσόστομου Δασκαλάκη, τους εορτασμούς της μάχης της Βέργας και άλλα πολλά, που σώζονται στο αρχείο του και τις οποίες διέθετε με χαρά σε όποιον ενδιαφερόταν.

Υπήρξε κοινωνικός, δραστήριος, φιλότιμος, ανοιχτόκαρδος και φιλοξενότατος. Πριν από λίγα χρόνια συμμετείχε με ενθουσιασμό στην έκδοση του συλλογικού βιβλίου «Εν Αβία», παραχωρώντας όσες φωτογραφίες χρειάστηκαν. Είχαμε μια εποικοδομητική συνεργασία, απότοκο της μακροχρόνιας οικογενειακής μας φιλίας. Ταλαιπωρημένος από χρόνια προβλήματα υγείας, τα οποία επιδεινώθηκαν τελευταία, αναχώρησε την 1η του Δεκέμβρη για τόπους «ένθα ουκ έστι πόνος, ου λύπη, ου στεναγμός». Τα ίχνη που άφησε ανεξίτηλα στην μικρή μας πατρίδα θα θυμίζουν για πάντα το πέρασμά του από αυτή την ζωή.

Θ. Μπελίτσος,