Το Γιώργο Γκούζο τον γνώρισα τη δεκαετία του 1990 στις αυτοδιοικητικές συναθροίσεις εκείνης της περιόδου. Ήταν εκλεγμένος πρόεδρος της Κοινότητας Δολών, αλλά διατηρούσε και τεχνικό γραφείο στην Καλαμάτα, ως διπλωματούχος εργοδηγός. Ξεχώριζε για τη δυναμική εκφορά των απόψεών του που, μπορεί να μην ήταν πάντα τεκμηριωμένες, αλλά ήταν διεισδυτικές στο ακροατήριό του. Χρησιμοποιούσε το δυναμισμό του αλλά και τις γνωριμίες του, προσωπικές και πολιτικές, για να προβάλλει τις ανάγκες των συγχωριανών του με θετικά αποτελέσματα στις περισσότερες περιπτώσεις. Το κυριότερο επίτευγμά του σ` αυτό τον τομέα ήταν η ένταξη της Κοινότητας Δολών, μαζί με τις Κοινότητες Βέργας και Μικρής Μαντίνειας, στο Σύνδεσμο Ύδρευσης Δήμων Καλαμάτας, Μεσσήνης και Κοινοτήτων. Με την ένταξη αυτή δημιουργήθηκαν υδρευτικά δικαιώματα τα οποία μπορεί να αξιοποιήσει, μέσω κατάλληλων χειρισμών, ο Δήμος Δυτικής Μάνης, ως τελικός καθολικός διάδοχος της Κοινότητας Δολών, για να πάρει μέρος του υδρευτικού πλούτου που αποδίδουν οι πηγές Πηδήματος και Αγίου Φλώρου Μεσσηνίας και να το αποδώσει στους οικισμούς του που έχουν υδρευτικά ελλείμματα..
Κατά την τελευταία φάση ζωής των αυτοτελών Κοινοτήτων (1996 – 98), τότε που θεσπίστηκαν τα Συμβούλια Περιοχής ως προπομποί της αυτοδιοικητικής αναδιάρθρωσης του 1998, βρεθήκαμε κοντύτερα με το Γιώργο Γκούζο, ως πρόεδροι των αντίστοιχων Συμβουλίων με έδρες τον Κάμπο και την Καρδαμύλη. Συμφωνήσαμε σε όλα σχεδόν τα θέματα που ανοίγονταν για τις νέες προοπτικές της περιοχής και τα παρουσιάσαμε σε ένα συνέδριο, παναυτοδιοκητικό της δυτικής Μάνης, που διοργανώσαμε το καλοκαίρι του 1997 στην Καρδαμύλη με τίτλο: Δυτική Μάνη: Χθές – σήμερα – αύριο. Δυστυχώς οι διάδοχοι δεν ασχολήθηκαν με τα σημαντικά πορίσματα και τις προτάσεις που προέκυψαν ομόφωνα από τους εκπροσώπους των 29 Κοινοτήτων της περιοχής…
Τα επόμενα χρόνια συναντούσα το Γιώργο στην Καλαμάτα ή στις Κιτριές και μιλούσαμε με διαχυτικότητα για τα περασμένα αλλά και για τα μη υλοποιηθέντα, πάντα στα ίδια πλαίσια της εγκαρδιότητας και της διαχυτικότητας. Στα μέσα της δεκαετίας του 2010 επανήλθε στην αυτοδιοικητική ενέργεια, εκλέχτηκε δημοτικός σύμβουλος και στη συνέχεια ορίστηκε αντιδήμαρχος Δυτικής Μάνης, αλλά φαινόταν ότι το πληθωρικό ταμπεραμέντο του δεν μπορούσε να εναρμονιστεί πλήρως με το νέο αυτοδιοικητικό κλίμα.
Η είδηση του θανάτου του με βρήκε μακριά και γι` αυτό θεώρησα υποχρέωσή μου, μαζί με τα συλλυπητήριά μου στην οικογένειά του, να επαναφέρω στη δημοσιότητα τα πιο πάνω χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του που προσέγγισα άμεσα.
Νίκος Ευστρ. Μαραμπέας