Θείε μου χρυσέ! Πούσουν διαμάντι και χρυσός, μάλαμα και χρυσάφι. Για πες μου πούναι η στράτα σου και που η περπατησιά σου; Ρόδα να ρίξω πίσω σου τριαντάφυλλα μπροστά σου. Σαν τον δικό σου θάνατο πολλοί που τον θέλουνε και τον ληξορεύονται. Σε κλαίνε εγγόνια, παιδιά και η δισεγγονούλα σου. Μια πανώρια φαμελιά. Σε κλαίνε πέρδικες και αϊτοί. Η τύχη σου είναι ζηλευτή. Ευχήσου τους όλους από καρδιάς και πρώτη νάναι η θεία μου, η σύντροφός σου η χρυσή. Να ζήσουνε σαν τα βουνά, να ασπρίσουν σαν τα χιόνια και όλοι να σου μοιάσουνε και στην χρυσή σου την καρδιά, την διαμαντένια σου ψυχή και γω για την αγάπη την πολύ τι να σου πω, πως να στο πω, πόσα να πω ευχαριστώ; Χίλια και μύρια και εκατό, χίλιες φορές ευχαριστώ. Όμως θείε μου ένα πελώριο ευχαριστώ σου χρωστάμε όλοι οι Μποσιναίοι, όλο το σόι μας, όλο γιατί μας αγάπησες πολύ, τόσο πολύ, όσο και μεις εσένα. Κι έγινες ο χρυσός Μανιατόγαμπρος, τιμή μας, καύχημα και καμάρι μας. Πολύ μας συγκινείς και μας υποχρεώνεις, που ζήτησες να θαφτείς στα χώματά μας, στου Άγιου-Λιά το λουρί μ’ όλους τους Μποσιναίους και τους Σωματιανούς.

Στου Άγιου-Λιά το Λουρί όλοι βγήκανε στην απαντή να σε καλοδεχτούνε. Ο παππούς ο Βάσος, η γιαγιά Κατερίνα, ο θείος ο Γιώργος, η θεία η Φλόη, η θεία η Βούλα και όλη των Μποσιναίων η στρατιά. Θα σ’ έχουνε όλοι τους κορώνα στο κεφάλι τους, τριαντάφυλλο στο πέτο τους, βασιλικό στο χέρι. Νάχεις καλό ταξίδι στα πέλαγα του ουρανού, στις θάλασσες του κόσμου. Νάχεις καλό ταξίδι στις ομορφιές του αυγερινού, στο φως του αποσπερίτη. Καλό ανηφόρι νάχεις για τα παλάτια τ’ ουρανού, τις ρούγες των αγγέλων. Καλό παράδεισο να βρεις, νάναι στρωμένη η στράτα σου τριαντάφυλλα και ρόδα. Εμείς θα σε θυμόμαστε θα ς’ αγαπάμε πάντα. Χριστός Ανάστη!!!

Εκφωνήθηκε ως επικήδειος την 27-2-22 ημέρα της κηδείας του από τον συντ/χο δικηγόρο κ. Γεώργιο Σ. Μπόσινα.