Ο Χρήστος ήταν το τέταρτο παιδί της οικογένειας του Γιώργου και της Σταυρούλας Ρουμανέα το γένος Μπαζήγου. Γεννήθηκε στον Νομιτσή και μεγάλωσε στο σπίτι του παππού Νικολή Ρουμανέα, δίπλα στο μπάρμπα Θύμιο και στη θεία Σταυρούλα. Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο και παράλληλα βοηθούσε την οικογένεια του παππού σε γεωργικές και κτηνοτροφικές εργασίες. Μετά την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων παντρεύτηκε την Ευγενία Βλαχέα και απέκτησαν τρία παιδιά. Όμως, η οικονομική στενότητα λόγω των αυξημένων οικογενειακών υποχρεώσεων ανάγκασε το ζευγάρι να μεταναστεύσει στη Δυτική Γερμανία, όπου παρέμεινε για μερικά χρόνια απασχολούμενο σε εργοστάσια. Με την επιστροφή τους στην Ελλάδα εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα όπου ο μεν Χρήστος εργάστηκε στα αστικά λεωφορεία η δε σύζυγός του σε κλωστοϋφαντουργική βιοτεχνία.

Τα χρόνια όμως πέρασαν και ήλθε η στιγμή της συνταξιοδότησης που επέτρεψε να ικανοποιηθεί το όνειρό τους για επιστροφή στο χωριό και απασχόληση σε εργασίες συντήρησης της αγροτικής τους περιουσίας. Επειδή όμως δημιουργεί σωματικές φθορές, εμφανίστηκαν προβλήματα υγείας, τα οποία με τη μέριμνα των παιδιών και της ιατρικής επιστήμης απαλύνονταν μέχρι ο οργανισμός κάποια στιγμή δεν άντεξε και επήλθε το μοιραίο. Η σύζυγός του είχε πεθάνει προ οκταετίας.

Ο Χρήστος, όσο του επέτρεπαν οι επαγγελματικές του ενασχολήσεις υπήρξε ενεργός πολίτης, μέσω της συμμετοχής του στο Κοινοτικό Συμβούλιο του χωριού και το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του ενοριακού ναού Αγίου Γεωργίου. Υπήρξε αφοσιωμένος σύζυγος, καλός πατέρας, χρήσιμος συγγενής και αγαπητό πρόσωπο από τους συγχωριανούς μας. Έφυγε ήρεμος και ήσυχος, αφήνοντας κενό στην οικογένειά του και σ ε συγγενείς και φίλους. Υπήρξε άνθρωπος με ποιοτικά χαρακτηριστικά που το ήθος του και η εν γένει συμπεριφορά του αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση.

Ο αδελφός του Αντώνης Γ. Ρουμανέας