Έφυγε στα 73 του χρόνια. Τόσο νωρίς! Ο Στράτης, όπως τον φωνάζαμε, ήταν το 6ο παιδί της πολυμελούς οικογένειας του Γιάννη και της Γιωργίας Βλαχονικολέα. Ορφάνεψε από πατέρα σε μικρή ηλικία. Όμως χάρη στη φροντίδα της μητέρας του και των μεγαλύτερων αδελφών του, αφού τελείωσε το Γυμνάσιο Πλάτσας συνέχισε τις λυκειακές του σπουδές σε Λύκειο της Αθήνας. Εισήχθη, συμμετέχοντας στις Πανελλαδικές εξετάσεις στη Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τελείωσε με άριστα τις σπουδές του και ασχολήθηκε με τη μαχόμενη δικηγορία ως δικηγόρος «παρ’ Αρείω Πάγω». Υπηρέτησε το λειτούργημά του με σοβαρότητα, ήθος και ευπρέπεια. Αναγνωρίζοντας την προσφορά των αδελφών του στην επαγγελματική του σταδιοδρομία, τους το ανταπέδωσε πολλαπλάσια.
Για έξι χρόνια παρέμενε καθηλωμένος στο αναπηρικό του κρεβάτι από επάρατη νόσο. Πάλεψε σκληρά, υπομένοντας με πείσμα και καρτερικότητα το κτύπημα της μοίρας, δίνοντας τη δική του μάχη.
Ήταν αγαπητός και προσιτός σε όλους. Τον αποχαιρετήσαμε από τον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου Νομιτσή με συγκίνηση, κάνοντας πολλά μάτια να δακρύσουν για την απώλειά του.Θα τον θυμόμαστε συγγενείς, φίλοι και συγχωριανοί, ως φωτεινό παράδειγμα προς μίμηση.
«Είη η μνήμη αυτού αιωνία εν ταις αυλαίς του Κυρίου» Ψαλμ. 134.
Αντώνης Ρουμανέας
ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α. ΚΑΛΟΓΕΡΕΑΣ
Αναπάντευχο το φευγιό του Γιώργου Καλογερέα από τις Θαλάμες της Δυτικής Μάνης. Για όσους τον γνώριζαν ό γεγονός αυτό ήταν συγκλονιστικό. Στα 49 του, κόπηκε το νήμα της ζωής του, στο δρόμο πηγαίνοντας προς Χοτάσια για τη νυκτερινή του εργασία.
Λίγο μετά τον Άγιο Νίκωνα συγκρούστηκε η μοτοσυκλέτα που επέβαινε με κάποιο αγριόχοιρο, που τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί υπέρμετρα, φθάνοντας μέχρι τις κατοικημένες περιοχές (κήπους και περιβόλια).
Ο Γιώργος ευγενής, μειλίχιος, εργατικός, εργαζόταν επί πολλά χρόνια στη «Μανιάτικη Αρτοποιΐα» του Δημήτρη Σαξιώνη, συμμετέχοντας με το μισθό που ελάμβανε στον οικογενειακό προϋπολογισμό.
Η είδηση του θανάτου του συντάραξε την τοπική κοινωνία, γιατί ο Γιώργος δεν είχε δώσει, ως νέος αφορμή για δυσμενή σχόλια.
Για όσους από μας η σχέση μαζί του ήταν βιωματικού περιεχομένου, η απουσία του αφήνει άφατο τον πόνο και την οδύνη.
Μέσα από τα βάθη της ψυχής μας βγαίνει η ευχή για κουράγιο στη χήρα μητέρα του Ελευθερία και στα αδέλφια του. Δίπλα τους θρηνούμε όλοι, συγγενείς, φίλοι και συγχωριανοί, όλοι όσοι τον γνωρίσαμε.
Αντώνης Ρουμανέας