΄Εφυγε από τη ζωή, τέλος Νοεμβρίου του 2022, ένας γνήσιος πατριώτης, ένας σπουδαίος άνδρας, ένας σωστός οικογενειάρχης, ένας « ευπατρίδης» ‘όπως τον αποκάλεσε κατά τη νεκρολογία του στο 40ήμερο μνημόσυνό του στον Ι. Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Καρδαμύλης την 8η Ιανουαρίου ε. ε. ο πατήρ Ιωάννης Κουρεντζής. Ο Νικόλαος Παρασκευόπουλος, είχε γεννηθεί πριν 91 χρόνια στο Πράσινο Αρκαδίας και νέος εγκατέλειψε την πατρίδα του για να καταταγεί στην Ελληνική Χωροφυλακή. Γνώρισε τη Μανιάτικη γη το έτος 1952 όταν τοποθετήθηκε ως νέος Υπενωμοτάρχης στην τότε Υποδιοίκηση Χωρ/κής Καρδαμύλης. Εκτοτε η μοίρα φρόντισε να ισχυροποιήσει τους δεσμούς του με την περιοχή της Μάνης, αφού ο ίδιος επέλεξε να παντρευτεί στην Καρδαμύλη και να οικοδομήσει εξοχική κατοικία, θεωρώντας την ως δεύτερη πατρίδα. Η ιδιαίτερη συναισθηματική του σύνδεση με τη Μάνη και τους κατοίκους της, καθόρισε και την τελική του απόφαση, να επιλέξει ως τελευταία του κατοικία το Κοιμητήριο της Καρδαμύλης.
Μετά την αποστρατεία του από τη Χωροφυλακή το έτος 1984 με το βαθμό του Υποστρατήγου και έχοντας πλέον λιγότερες υποχρεώσεις αφιερώθηκε στα κοινά, έχοντας ενεργό συμμετοχή σε σωματεία και συλλόγους με πατριωτικό πρόσημο και αποκλειστική προσήλωση στην έννοια της «προσφοράς» στο κοινωνικό σύνολο. Υπήρξε πρόεδρος του Συλλόγου Πρασινιωτών Αρκαδίας επί 15ετία με πλούσιο έργο. Διετέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου Αρκάδων Αττικής, στην επίμονη και πιεστική παρέμβαση του οποίου οφείλεται η κατασκευή και τοποθέτηση σε περίοπτη θέση της κεντρικής πλατείας του Ηρακλείου Αττικής της προτομής του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Ως πρόεδρος του Συλλόγου Αρκάδων Αττικής, πρωτοστάτησε και για τον ευπρεπισμό και εξωραϊσμό του τάφου του Κωνσταντή Κολοκοτρώνη, πατέρα του Θεοδώρου, στα Κυβέλεια της Δυτικής Μάνης. Μια προσπάθεια, που στέφθηκε από επιτυχία, ύστερα από προσωπικούς αγώνες και συνεχείς δράσεις για εξασφάλιση των απαιτούμενων πόρων, που δυστυχώς ενίοτε δεν έβρισκαν την απαιτούμενη συμπαράσταση από τα λοιπά μέλη του Δ.Σ, που προέβαλλαν τη στείρα και αναχρονιστική τροχοπέδη, για την εκτέλεση έργων εκτός του Δήμου Ηρακλείου Αττικής. Ευτυχώς όμως, τα αγνά, ανιδιοτελή και πατριωτικά συναισθήματα του Νίκου Παρασκευόπουλου, διέγνωσαν έγκαιρα οι ομογενείς Αρκάδες της Αυστραλίας, στους οποίους είχε απευθυνθεί και στήριξαν οικονομικά την όλη προσπάθειά του με αποτέλεσμα σήμερα να δεσπόζει στην πλατεία των Κυβελείων και η ανάγλυφη μαρμάρινη παράσταση .του ήρωα Κωνσταντή Κολοκοτρώνη.
Ο Νίκος Παρασκευόπουλος υπήρξε Δωρικός στις εκφράσεις της ζωής του, αλλά με έντονο συναισθηματισμό, μακρά από κάθε υποκριτική συμπεριφορά και κακόπιστη προαίρεση. Εξασφάλισε την εκτίμηση των ανωτέρων του, αλλά και το σεβασμό των υφισταμένων και συνεργατών του. Τον αγάπησαν οι συγγενείς του για τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά του και τον θαύμασαν οι φίλοι του για την αξιοπρέπειά του. Ακέραιος, έντιμος, προσιτός, πράος, δοτικός. Ελάχιστες λέξεις για τον ΄Ανθρωπο που μας άφησε όμορφες αναμνήσεις για οδηγό ζωής.
Μαίρη Μ. Παρασκευοπούλου.