Όλα τα άρθρα του/της admin

WAR AS THE WORST ENEMY OF LIFE

Since life is irreversible, it is an absolute good, and every war, which is the main enemy of life, is an absolute evil. Those who use war as a means of promoting geopolitical or nationalist aspirations certainly have a different set of values, but it is certain that life, because of its finite duration, ultimately takes revenge on them.

The hecatombs of dead of World War II, and the shock they caused to the peoples of Europe in particular, led to the belief that in the future all countries would take measures to prevent new wars. Nevertheless, there have been several civil wars, with the Greek Civil War in a prominent position, but also invasions of states in foreign territories. There was always some justification given by the assailants, but the desire for domination was the real reason for all the attacks. With the formation of two blocs of states in the first years after the end of World War II, intervention within another state of the same block by the most powerful member of that group was considered a self-evident possibility. This explains the Soviet Union’s interventions in East Germany, Hungary, Czechoslovakia and Poland, the United States’ interventions in Guatemala, Nicaragua, Panama, Iraq and Afghanistan, Great Britain’s in Egypt and in Cyprus, and France’s in Indochina and Algeria. The intervention of Turkey in Cyprus was based on a similar logic, which, benefitting from the ill-considered supranationalist actions of Greece, netted 40% of the island. All these interventions were really wars on a small scale, resulting in many deaths and abundant spilled human blood.

The almost bloodless dissolution of the Soviet Union and the coalition of states that it controlled was supposed to enable humanity to look forward to a future without blocks and interventions, in a world where states could freely exercise the choices made by their citizens. Unfortunately, this was not the course that was followed. The remaining coalition of states was strengthened and expanded, and a new bloodbath was caused, as it happened with the conflicts in the former Yugoslavia; of course, there were some justifications, which could subsequently be used by others to ostensibly justify their own invasions. That is how we got to Russia’s current intervention in Ukraine. The alleged genocide of Russian-speakers in Ukraine and the need for security have again been used to justify the new war that we are experiencing.

In the world we live in at the moment, power stems from the economic robustness produced by the dominance of competitiveness in the markets. China is taking on a new power role that has emerged through competitiveness. China benefitted from the dissolution of the state bureaucracy through Mao’s Cultural Revolution, the reduction of the population with the policy of one child per family, established by Den Xiaoping, and the low wages in a wide range of the productive process. In addition to all this, with the introduction and development of new technological systems, China is becoming increasignly competitive with the goods it produces and is threatening the supremacy of the United States of America, the only superpower so far. People are watching with concern the interactions between military and economic power that have taken shape in recent years. It is unknown where humanity is heading and what balances can be struck to avoid new wars due to power struggles of a generalised nature and at a huge cost in human lives.

 It is no coincidence that in one of the first ecclesiastical books of our religion, but also of Judaism, one of the most critical events that is narrated is the Cain-Abel fratricide. Perhaps this expresses that the inner tendency of people for imposition and domination often prevails over blood ties and can even lead to fratricidal conflicts. A quick look at the recent civil wars, recorded in history, confirms this. In particular, the wars in Yugoslavia and Ukraine are clearly wars between members of the same ethnic group, but in these cases secondary elements, such as statehood or religion, have prevailed at the expense of a common genetic heritage and a common history in earlier times. The Serbs and the islamized Slavs of Bosnia have a common Slavic origin. So did the Ukrainians (first Russians) with the modern Russians. However, this did not stop Cain’s syndrome from prevailing, resulting in fratricidal wars and heavy casualties.

                                                                                                                                     THE EDITORIAL BOARD

Ξενοδοχείο «ΑΝΑΧΟ-RESORT». ΚΟΥΡΟΥΣΗΣ – Β. ΝΙΚΟΛΟΥΔΗ Α.Ε. Στα Άνω Ρίγκλια Δυτικής Μάνης

Ένα ξενοδοχειακό συγκρότημα 16 δωματίων (δίκλινα, τρίκλινα και σουίτες), αριστούργημα, με απροσδόκητη αρχιτεκτονική ένθεση, η οποία αναπτύσσεται σ’ ένα ειδυλλιακό τοπίο, περιτριγυρισμένο από ελαιώνες και μικρούς λόφους που παρουσιάζουν απλόχερα τη φυσική ομορφιά της περιοχής, προσφέρει ταυτόχρονα ένα ζεστό, οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον.

Ξεκίνησε τη λειτουργία του πριν μια δεκαετία και στο διάστημα αυτό έγιναν μεγάλες αλλαγές τόσο στον εξωτερικό όσο και στον εσωτερικό χώρο. Κατασκευάστηκε με ντόπια υλικά και τα αρχιτεκτονικά στοιχεία είναι επηρεασμένα από τη Μανιάτικη τεχνοτροπία. Αποτελεί ένα σύνολο λεπτότητας, αρμονίας και κομψότητας. Η μεγάλη του πισίνα αποτελεί το ελκυστικό επίκεντρο του συγκροτήματος στις εγκαταστάσεις του οποίου ο επισκέπτης θα βρει όμορφους κήπους, ξαπλώστρες και ομπρέλες. Όλα τα δωμάτια λειτουργούν με τηλέφωνο, κλιματισμό, ψυγείο, τηλεόραση, σύνδεση με internet και είδη κουζίνας. Διατίθενται ιδιωτικός χώρος στάθμευσης και μπαρ στο χώρο της πισίνας και του σαλονιού. Λειτουργεί από τέλος Μαρτίου έως τέλος Οκτωβρίου και προσφέρει πρωϊνό και πρόχειρους μεζέδες στο χώρο της πισίνας κατά τις βραδινές ώρες.

Τα δωμάτια ευρύχωρα με κομψή επίπλωση και μπαλκόνια με υπέροχη θέα τόσο προς τη θάλασσα όσο και στα γύρω βουνά. Η παραλία βρίσκεται λίγα μέτρα από το ξενοδοχείο και δίνει αφορμή στους λάτρεις του περιπάτου για καθημερινή άσκηση.

Η όλη κατασκευή με τις υψηλού επιπέδου υπηρεσίες που προσφέρονται, εναρμονισμένη άψογα με το υπέροχο φυσικό τοπίο αποτελεί την κομψότερη πρόταση διαμονής. Στους καλοσχεδιασμένους χώρους φιλοξενίας αναδεικνύεται η διαχρονική αξία της παράδοσης. Πέτρα και ξύλο κυριαρχούν σε κάθε γωνιά ενώ τα σκιερά μπαλκόνια με την καταπληκτική θέα, υμνούν με τις πετρόχτιστες καμάρες τους τη μανιάτικη αρχιτεκτονική. Ο συνδυασμός πέτρας, λουλουδιών και ατελείωτου πράσινου γοητεύουν και ανανεώνουν τις αισθήσεις.

Η λέξη «ΑΝΑΧΟ» είναι ελληνική λέξη και αφορά την «ΑΝΑΞΩ» ιέρεια της θεάς Δήμητρας, προστάτισσα της γεωργίας.

Αντώνης Ρουμανέας

ΕΦΗ ΞΑΝΘΕΑ

Πέρασαν εννέα γεμάτες δεκαετίες από τότε που ήρθες στη ζωή και όταν τις αναλογισθείς νομίζεις ότι ήταν χθες.

Γνώρισες βασιλείες, δικτατορίες, δημοκρατίες, γερμανική κατοχή, αντίσταση, εμφύλιο πόλεμο, πολιτικές αντιπαραθέσεις, φυσικές καταστροφές, μνημόνια και πανδημία, πολλή αγωνία αλλά και ελπίδα για την επόμενη ημέρα όπως άλλωστε όλη η γενιά σου.

Γνώρισες όμως και επιστημονικά επιτεύγματα, κατάκτηση των αιθέρων, να πατά ο άνθρωπος στο φεγγάρι, να γίνεται μεταμόσχευση ανθρώπινης καρδιάς και τεχνολογικές κατασκευές θαυμαστές, τηλεόραση, κινητό τηλέφωνο, ίντερνετ, αλλά και να πηγαίνεις με αυτοκίνητο έξω από την πόρτα του σπιτιού σου στο χωριό που γεννήθηκες.

Τη δεκαετία του ’30 μια μικρή παπαδοπούλα μεγαλώνει μέσα σε ένα σπιτικό με παππού, γιαγιά και πολλούς συγγενείς, ενός νεο-χειροτονημένου ιερέα σε ένα απομονωμένο χωριό στις δυτικές υπώρειες του Ταϋγέτου, που η επικοινωνία γινόταν πεζοπορώντας στους κατηρημαγμένους δρόμους.

Μεγάλη αγάπη και λατρεία προς τη μικρή Έφη είχαν οι γονείς της, αφού προ τριετίας που είχαν συνδέσει τη μοίρα τους, είχαν χάσει την πρώτη τους κόρη πριν καλά βαπτιστεί.

Με τη μητέρα της να τη φροντίζει, όπως άλλωστε όλες οι μανάδες, με περισσή στοργή και αγάπη, μια και ως μοδίστρα του χωριού ήταν ολημερίς στο σπίτι μαζί της. Έτσι είχε περισσότερο χρόνο να ασχολείται με τη μικρή Έφη, όχι μόνο για τροφή και ενδυμασία της αλλά και με τα λίγα γράμματα που ήξερε στην όλη διαπαιδαγώγησή της με αξίες και χριστιανικές αρετές, όπως άλλωστε και τα άλλα παιδιά της. Και η μικρή Έφη έγινε μια καλή μαθήτρια όλο υγεία, ροδοκόκκινη με τα κοτσιδάκια της να πηγαινοέρχονταν στους ώμους της, τρεχοβολώντας στα σοκάκια του χωριού, παίζοντας με όλα τα παιδιά, αφού με τον καλό της χαρακτήρα είχε μόνο φίλους.

Και ήρθε η δεκαετία του ’40 που έφερε τα πάνω – κάτω. Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος με τα πρώτα κατοχικά χρόνια και εν συνεχεία ο χειρότερος εμφύλιος.

Ευτυχώς που ο πατέρας μας, ο παπα-Γιώργης ο Μπενέας πάντοτε σοβαρός και ακριβοδίκαιος στις αποφάσεις του έφυγε για την πρωτεύουσα όχι του νομού, την Καλαμάτα, αλλά στην Αθήνα, αφού μαζί του πήρε τα άλλα δύο παιδιά, την Τασία και τον Βαγγέλη, που πήγαιναν στο σχολείο και τον 18χρονο ανηψιό του Μίμη, γιο της αδελφής του Μαριγώς που ήταν χήρα.

Έφηβη και η Έφη ανέβηκε στην Αθήνα και εγγράφεται στη Σχολή Ραπτικής – Κοπτικής και σε δύο χρόνια είχε γίνει τέλεια μοδίστρα. Στις αρχές της δεκαετίας του ’50 δημιούργησε στο χωλ των δύο δωματίων στο σπίτι της οδού Αγ. Πολυκάρπου στην Καισαριανή, που μέναμε, ένα ατελιέ όπου ερχόταν οι γυναίκες για πρόβα και άκουγα να λένε τα καλύτερα λόγια για την καλή εφαρμογή που είχαν τα ρούχα που έραβες.

Η θεία μας η Πότενα έλεγε: «Παιδάτσι μου κατά μάνα δες και κόρη» αφού άξια μοδίστρα ήταν και η μάνα μας, όλα τα νυφικά του χωριού, η Σοφία τα έραβε.

Το 1957 δημιούργησες τη δική σου οικογένεια και ασχολήθηκες με την ανατροφή των παιδιών σου της Βέρας και του Σωτήρη που μαζί με τον αείμνηστο Σταύρο ενώσατε τις τύχες σας.

Δύσκολες εποχές οικονομικά και οι ανάγκες πολλές όσο τα παιδιά μεγαλώνουν.

Χάρις στη νοικοκυροσύνη σου και στα απολύτως απαραίτητα πήρες το κουμάντο και κατάφερες να σπουδάσεις τα παιδιά σου. Ο Σωτήρης σου σπούδασε χημικός και τώρα βρίσκεται σε πανεπιστήμιο της Αμερικής στην πολιτεία Ουάσιγκτον και η Βαρβάρα παντρεύτηκε, δημιούργησε δική της οικογένεια υπάλληλος Δ.Ο.Υ.

Η βάσκανος μοίρα είναι αναπάντεχη. Η ζωή αλλάζει από τη μια στιγμή στην άλλη, χαρές και λύπες, αγωνίες και ελπίδες για το τι θα φέρει το αύριο.

Πόσο νωρίς το δρεπάνι του Χάρου ήρθε και πήρε το γαμπρό σου, τον άντρα της κόρης σου, Δημήτρη και έμεινε η Βέρα χωρίς σύντροφο να μοιράζεται τις αγωνίες, τις χαρές, τις λύπες που έχει δημιουργήσει η μοίρα των ανθρώπων.

Μεγάλη μαχαιριά τάραξε, συθέμελα, όλη την οικογένεια και η Έφη με περίσσεια ψυχική δύναμη το αντιμετώπισε και προχώρησε στον καινούργιο Γολγοθά που ανοιγόταν μπροστά της ενσωματώνοντας την οικογένεια της κόρης της της Βέρας με τον μικρό της Γιώργο έχοντας πάντα την ελπίδα ότι και ο γιος της θα έρθει από την Αμερική.

Έφθασες μέχρι το βορειοδυτικό άκρο της Αμερικής, το Σιάτλ, να καμαρώσεις το γιο σου με την οικογένειά του και να έρθεις να μας διηγηθείς όσα είδες και γνώρισες εκεί στον νέο κόσμο που μένει ο γιος σου.

Αλλά ο πανδαμάτωρ χρόνος λόγω και ηλικίας έδωσε τέλος στη ζωή του άντρα σου του Σταύρου που επί 63 χρόνια βρισκόσαστε ο ένας δίπλα στον άλλο.

Ο χρόνος είχε περάσει και οι δυνάμεις εξαντλήθηκαν και εκείνη η καλωσυνάτη, καλόβολη, χαμογελαστή γυναίκα αλλά με λόγο, δυναμισμό και θάρρος γνώμης κατέρρευσε και όλα πήραν τον αιώνιο δρόμο τους: φθορά της ύλης και αφθαρσία της ψυχής.

Με πολλή θλίψη και πόνο αλλά και αγάπη και σεβασμό στη μεγάλη μου αδελφή εύχομαι: το χώμα το Τσεριώτικο που τη σκεπάζει να είναι ελαφρύ.

Καλή αντάμωση αδελφή εκεί που οι ψυχές συναντώνται.

Βαγγέλης Μπενέας

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ

Θείε μου χρυσέ! Πούσουν διαμάντι και χρυσός, μάλαμα και χρυσάφι. Για πες μου πούναι η στράτα σου και που η περπατησιά σου; Ρόδα να ρίξω πίσω σου τριαντάφυλλα μπροστά σου. Σαν τον δικό σου θάνατο πολλοί που τον θέλουνε και τον ληξορεύονται. Σε κλαίνε εγγόνια, παιδιά και η δισεγγονούλα σου. Μια πανώρια φαμελιά. Σε κλαίνε πέρδικες και αϊτοί. Η τύχη σου είναι ζηλευτή. Ευχήσου τους όλους από καρδιάς και πρώτη νάναι η θεία μου, η σύντροφός σου η χρυσή. Να ζήσουνε σαν τα βουνά, να ασπρίσουν σαν τα χιόνια και όλοι να σου μοιάσουνε και στην χρυσή σου την καρδιά, την διαμαντένια σου ψυχή και γω για την αγάπη την πολύ τι να σου πω, πως να στο πω, πόσα να πω ευχαριστώ; Χίλια και μύρια και εκατό, χίλιες φορές ευχαριστώ. Όμως θείε μου ένα πελώριο ευχαριστώ σου χρωστάμε όλοι οι Μποσιναίοι, όλο το σόι μας, όλο γιατί μας αγάπησες πολύ, τόσο πολύ, όσο και μεις εσένα. Κι έγινες ο χρυσός Μανιατόγαμπρος, τιμή μας, καύχημα και καμάρι μας. Πολύ μας συγκινείς και μας υποχρεώνεις, που ζήτησες να θαφτείς στα χώματά μας, στου Άγιου-Λιά το λουρί μ’ όλους τους Μποσιναίους και τους Σωματιανούς.

Στου Άγιου-Λιά το Λουρί όλοι βγήκανε στην απαντή να σε καλοδεχτούνε. Ο παππούς ο Βάσος, η γιαγιά Κατερίνα, ο θείος ο Γιώργος, η θεία η Φλόη, η θεία η Βούλα και όλη των Μποσιναίων η στρατιά. Θα σ’ έχουνε όλοι τους κορώνα στο κεφάλι τους, τριαντάφυλλο στο πέτο τους, βασιλικό στο χέρι. Νάχεις καλό ταξίδι στα πέλαγα του ουρανού, στις θάλασσες του κόσμου. Νάχεις καλό ταξίδι στις ομορφιές του αυγερινού, στο φως του αποσπερίτη. Καλό ανηφόρι νάχεις για τα παλάτια τ’ ουρανού, τις ρούγες των αγγέλων. Καλό παράδεισο να βρεις, νάναι στρωμένη η στράτα σου τριαντάφυλλα και ρόδα. Εμείς θα σε θυμόμαστε θα ς’ αγαπάμε πάντα. Χριστός Ανάστη!!!

Εκφωνήθηκε ως επικήδειος την 27-2-22 ημέρα της κηδείας του από τον συντ/χο δικηγόρο κ. Γεώργιο Σ. Μπόσινα.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΟΥΖΟΣ

Το Γιώργο Γκούζο τον γνώρισα τη δεκαετία του 1990 στις αυτοδιοικητικές συναθροίσεις εκείνης της περιόδου. Ήταν εκλεγμένος πρόεδρος της Κοινότητας Δολών, αλλά διατηρούσε και τεχνικό γραφείο στην Καλαμάτα, ως διπλωματούχος εργοδηγός. Ξεχώριζε για τη δυναμική εκφορά των απόψεών του που, μπορεί να μην ήταν πάντα τεκμηριωμένες, αλλά ήταν διεισδυτικές στο ακροατήριό του. Χρησιμοποιούσε το δυναμισμό του αλλά και τις γνωριμίες του, προσωπικές και πολιτικές, για να προβάλλει τις ανάγκες των συγχωριανών του με θετικά αποτελέσματα στις περισσότερες περιπτώσεις. Το κυριότερο επίτευγμά του σ` αυτό τον τομέα ήταν η ένταξη της Κοινότητας Δολών, μαζί με τις Κοινότητες Βέργας και Μικρής Μαντίνειας, στο Σύνδεσμο Ύδρευσης Δήμων Καλαμάτας, Μεσσήνης και Κοινοτήτων. Με την ένταξη αυτή δημιουργήθηκαν υδρευτικά δικαιώματα τα οποία μπορεί να αξιοποιήσει, μέσω κατάλληλων χειρισμών, ο Δήμος Δυτικής Μάνης, ως τελικός καθολικός διάδοχος της Κοινότητας Δολών, για να πάρει μέρος του υδρευτικού πλούτου που αποδίδουν οι πηγές Πηδήματος και Αγίου Φλώρου Μεσσηνίας και να το αποδώσει στους οικισμούς του που έχουν υδρευτικά ελλείμματα..

Κατά την τελευταία φάση ζωής των αυτοτελών Κοινοτήτων (1996 – 98), τότε που θεσπίστηκαν τα Συμβούλια Περιοχής ως προπομποί της αυτοδιοικητικής αναδιάρθρωσης του 1998, βρεθήκαμε κοντύτερα με το Γιώργο Γκούζο, ως πρόεδροι των αντίστοιχων Συμβουλίων με έδρες τον Κάμπο και την Καρδαμύλη. Συμφωνήσαμε σε όλα σχεδόν τα θέματα που ανοίγονταν για τις νέες προοπτικές της περιοχής και τα παρουσιάσαμε σε ένα συνέδριο, παναυτοδιοκητικό της δυτικής Μάνης, που διοργανώσαμε το καλοκαίρι του 1997 στην Καρδαμύλη με τίτλο: Δυτική Μάνη: Χθές – σήμερα – αύριο. Δυστυχώς οι διάδοχοι δεν ασχολήθηκαν με τα σημαντικά πορίσματα και τις προτάσεις που προέκυψαν ομόφωνα από τους εκπροσώπους των 29 Κοινοτήτων της περιοχής…

Τα επόμενα χρόνια συναντούσα το Γιώργο στην Καλαμάτα ή στις Κιτριές και μιλούσαμε με διαχυτικότητα για τα περασμένα αλλά και για τα μη υλοποιηθέντα, πάντα στα ίδια πλαίσια της εγκαρδιότητας και της διαχυτικότητας. Στα μέσα της δεκαετίας του 2010 επανήλθε στην αυτοδιοικητική ενέργεια, εκλέχτηκε δημοτικός σύμβουλος και στη συνέχεια ορίστηκε αντιδήμαρχος Δυτικής Μάνης, αλλά φαινόταν ότι το πληθωρικό ταμπεραμέντο του δεν μπορούσε να εναρμονιστεί πλήρως με το νέο αυτοδιοικητικό κλίμα.

Η είδηση του θανάτου του με βρήκε μακριά και γι` αυτό θεώρησα υποχρέωσή μου, μαζί με τα συλλυπητήριά μου στην οικογένειά του, να επαναφέρω στη δημοσιότητα τα πιο πάνω χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του που προσέγγισα άμεσα.

Νίκος Ευστρ. Μαραμπέας

ΜΑΡΙΕΤΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ

Είχα την τύχη και την τιμή να με επιλέξει για τη θέση του Περιφερειακού Διευθυντή Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πελοποννήσου το 2004 και να έχω έτσι τη δυνατότητα για στενή συνεργασία μαζί της, ως υπεύθυνος για την ομαλή λειτουργία των 1150 σχολείων της περιοχής. Στις πολύωρες συσκέψεις με τους 13 Περιφερειακούς Διευθυντές, που συγκαλούσε κάθε δίμηνο κατά τα τρία χρόνια της υπουργικής της θητείας, πρόβαλλαν έντονα τα ιδιαίτερα προσόντα της, η συντονιστική της ικανότητα, το πλούσιο γνωστικό της πεδίο, η κοινωνικότητά της, οι ευαισθησίες για τα παιδιά και η μόνιμη έγνοιά της για την πρόοδό τους.
Κουβαλούσε σε όλες της τις εκφάνσεις το ηρωικό στοιχείο, εκείνο που παράγει πλούσια η Λακωνική γη και ιδιαίτερα οι τόποι με διαχρονικές ιστορικές παραδόσεις, όπως η γενέτειρά της το Γεράκι, ο τόπος που έμαθε τα πρώτα της γράμματα και της δημιούργησε ισχυρή ώθηση για σπουδές και πολιτική δράση, με φόντο πάντοτε την αλληλεγγύη και τη φροντίδα για τον απλό πολίτη. Αυτά τα χαρακτηριστικά της έχουν αποτυπωθεί, και προσληφθεί από όσους συνεργάστηκαν μαζί της, σε όλους τους χώρους της πολιτικής της δράσης, στη Βουλή, στην Ευρωβουλή, στα υπουργεία Υγείας και Παιδείας, στην Πολιτική Επιτροπή του ΝΑΤΟ, στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Γι` αυτό το λόγο όλοι, ανεξάρτητα από πολιτική τοποθέτηση και προσωπική νοοτροπία, είχαν κάνει πλήρη αποδοχή της προσωπικότητάς της και έτσι έχει αποτυπωθεί στη μνήμη η εικόνα της…
Κάποτε της είπα ότι το όνομά της παραπέμπει σε μανιάτικη καταγωγή, ενημερώνοντάς την ότι ο κλάδος των Γιαννιάνων ήταν ένας από τους τρεις κλάδους που είχε διαχωριστεί κατά το δεύτερο μισό του 18ου αιώνα η οικογένεια των Μαυρομιχαλαίων και μάλιστα από αυτόν τον κλάδο κρατούσε και η οικογένεια του Πετρόμπεη. Μου απάντησε ότι δεν υπήρχε στην οικογένειά της πληροφόρηση για την καταγωγή της, αλλά μπορεί το όνομά της να αποτελεί στοιχείο που παραπέμπει στην καταγωγή…
Νίκος Ευστρ. Μαραμπέας

HOW CAN THE CONTINUOUS DECREASE OF POPULATION IN RURAL AREAS, AND SPECIFICALLY IN MANI, BE ABATED

The first statistics of the modern Greek state show that Mani was overpopulated, with a population higher than 30.000 inhabitants. Two hundred years later, migration, mainly for economic reasons, combined with low birth rates, have resulted in population much less than half of that! If we look at the age demographics, the conclusion is disheartening, because of the very advanced age of most of Mani’s permanent population. Low birth rates and migration are fully justified social phenomena, since both usually happen when people cannot satisfy basic needs. Unfortunately, in Greece we have not had coordinated state policies aiming at retaining the existing population and increasing the low birth rates of rural areas, and particularly of Mani. We believe that many areas in the countryside, particularly areas like Mani which have low production, but are endowed with desirable geophysical, climatic and cultural characteristics, could contribute to the increase of the population and the wealth of our country, if the state showed more interest and implemented area-specific development programs.

It is certain that in recent decades Mani has attracted many visitors and that the income of its permanent residents has increased. It is also certain that the tourist needs of the summer are such, that the local workforce does not suffice and it has to be strengthened with workers coming from the neighbouring urban areas and even foreigners. However, this staff is seasonal, and in winter even the seaside resort towns are sparsely populated. The increased value of real estate is very beneficial to its owners, however, it is a deterrent for the permanent settlement of the seasonally employed. If real estate were cheaper, the seasonally employed staff could potentially settle in the area, have families and increase the population of Mani.

If we do not want our country to be weakened in terms of population, we need efficient general measures and complete development problems that will have as a goal the strengthening of its population. These measures should be area-specific, with an emphasis on areas which have growth potential in critical areas, such as tourism. The characteristics of these programs should be the strengthening of public education from day care centres and kindergarten to High School, subsidised low-interest loans so that those who cultivate the land could buy it, and financial support of small year-round tourist units, the operations of which will be coordinated through a specialised “chamber” service run by the state. Of course, all of these integrated programs should be supported by state infrastructure, with the emphasis on roads, so that products and services can be moved quickly and efficiently to their final destinations.

The development policies applied so far have led to the creation of a hydrocephalic urban center, the capital Athens, and 5 or 6 other big urban centres of smaller population. Ιn these urban centres is concentrated the secondary sector (handicraft, industry etc.), assisted by the service sector. The potential for employment in these sectors leads to the gradual movement of persons from the countryside to the cities, and weakens the population of rural areas. What should really be happening instead is that area-specific state programs should promote the establishment and operation of industrial units for the processing of local agricultural products in each of the production areas. These programs should also connect the local industrial units with the export trade network, so that the part of the production that is not absorbed inland can be exported to other countries.

Α popular Greek proverb says: if a child does not cry, his mother does not give him food. It seems that in the area of active promotion of “substantiated proposals”, rural areas fall behind. There has been a lack of the necessary “good pipelines” that will present the needs of the residents of the countryside to the central administration, so that priorities can be established and appropriate political decisions can be taken. The weakening of the rural population has resulted in its under-represenation at both central and regional level. Consequently, the few representatives remaining in each place are overwhelmed with multiple obligations. This situation requires a particularly high level of coordination of residents in each sub-region, in order to strengthen the conditions for submission and promotion of the substantiated proposals to those state and regional institutions which are responsible for making critical decisions for the future of the country.

                                                               THE COORDINATING COMMITTEE

ΔΟΜΙΚΑ ΥΛΙΚΑ – ΕΡΓΑΛΕΙΑ – ΧΡΩΜΑΤΑ

ΠΟΥΛΑΚΟΥ ΔΗΜ. ΙΩΑΝΝΗ

Στον Άγιο Νικόλαο Δυτικής Μάνης

Σ’ ένα ιδιόκτητο χώρο 500 και πλέον τετραγωνικών μέτρων στεγάζεται το κατάστημα με δομικά και λοιπά υλικά του Γιάννη Πουλάκου, εφάμιλλο παρόμοιων καταστημάτων μεγάλων πόλεων.

Σιδηρικά, χρώματα, βερνίκια, υδραυλικά, είδη υγιεινής, ξυλεία, μονωτικά, είδη περίφραξης, συρματοπλέγματα, είδη αλιείας και κάθε είδους ναυτιλιακών αντικειμένων. Αλυσοπρίονα, αναδευτήρες, πιστόλια βαφής, ηλεκτρογεννήτριες, ηλεκτροσυγκολλήσεις, δράπανα, σκαπτικά κατεδαφίσεων, τριβεία, αντλίες νερού, πιεστικά, ηλεκτρικές σκούπες στερεών και υγρών, μηχανήματα αγρού, είδη προστασίας (φόρμες, γιλέκα, μπουφάν, μπότες, μποτάκια) και άλλα πολλά είδη που δεν χρειάζεται να μεταβεί ο ενδιαφερόμενος για την προμήθειά τους σε παρόμοια καταστήματα, κερδίζοντας έτσι χρόνο και χρήμα.

Είναι μια επένδυση στην εξέλιξη και την πρωτοπορία με έμφαση στη συνέπεια και στην ποιότητα.

Η επιχείρηση σταθερά προσανατολισμένη στην αξία της πρωτοπορίας και της εξέλιξης καλύπτει με την ίδια διορατικότητα και αξιοπιστία τις απαιτήσεις και των πιο απαιτητικών πελατών.

Στο κατάστημα θα ενημερωθεί ο πελάτης άψογα και με χαμόγελο, θα εξυπηρετηθεί γρήγορα και στο τέλος θα χρεωθεί τις σωστές τιμές για την ποιότητα των ειδών που επιλέγει. Πρόκειται για μια επιχείρηση πλήρως ανακαινισμένη και εφοδιασμένη με νέα προϊόντα, σεβόμενη τον πελάτη, παρέχοντας εξυπηρέτηση και ενημέρωση με φιλική και ανθρώπινη συμπεριφορά.

Δίπλα στο κατάστημα λειτουργεί κλειστός χώρος για ασφαλή φύλαξη σκαφών και λοιπών αντικειμένων.

Αντώνης Ρουμανέας

ΜΑΡΤΙΟΣ 2022

Δρόμος Μηλέα – Παναγία Γιάτρισσα: Ένα μικρό βήμα προς το …ξεπάγωμα.

Η Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας Πελοποννήσου, στη συνεδρίασή της της 28ης Ιανουαρίου, προέβη στην έγκριση του πρακτικού ελέγχου και αξιολόγησης των δικαιολογητικών συμμετοχής και της συνέχισης της ανοικτής διαδικασίας μέσω του διενεργηθέντος πριν από χρόνια ηλεκτρονικού διαγωνισμού, για την ανάδειξη αναδόχου κατασκευής του έργου βελτίωσης και συντήρησης της ορεινής οδού Μηλέα – Παναγία Γιάτρισσα. Στη συνέχεια προέβη στην ανάδειξη ως προσωρινού ανάδοχου της σύμβασης, τον μειοδότη οικονομικό φορέα «Π. ΜΙΧΑΛΙΤΣΗΣ Α.Τ.Ο.Ε.Ε.Ε.Ε. με διακριτική ονομασία. ΛΑΚΩΝ Α.Τ.Ε.» με μέση ποσοστιαία έκπτωση σαράντα τέσσερα κόμμα μηδέν πέντε τοις εκατό (44,05%).

Μνημόσυνα από το Μητροπολίτη Μάνης και το δήμο Ανατολικής Μάνης στην προτομή του Παναγιώτη Βλαχάκου στη Λάγια

Τη Δευτέρα 31/1/2022, ο Μητροπολίτης Μάνης κ. Χρυσόστομος, συμπαραστατούμενος και από το Γενικό Ἀρχιερατικό Ἐπίτροπο Νήφωνα Καρολεμέα, μετέβη στη Λάγια Ανατολικής Μάνης, κοντά στο ακρωτήριο Ταίναρο, και ενώπιον της προτομής  του υποπλοιάρχου (ΠΝ) Παναγιώτη Βλαχάκου που έπεσε κατά την κρίση των Ιμίων του 1996, τέλεσε Τρισάγιον υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του, καθώς και των υποπλοιάρχου Χριστόδουλου Καραθανάση και αρχικελευστή ‘Εκτορα Γιαλοψού, συνεπιβαινόντων στο μοιραίο ελικόπτερο.

Ένα δεύτερο μνημόσυνο πραγματοποιήθηκε στον ίδιο χώρο το Σάββατο 5 Φεβρουαρίου με

«Έφυγε» από τη ζωή ο Κυριάκος Μιχαλολιάκος, πρώην δήμαρχος Ανατολικής Μάνης(με έδρα τον Κότρωνα.

Σε ηλικία 67 ετών «έφυγε» από τη ζωή ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης και πρώην δήμαρχος Ανατολικής Μάνης κ. Κυριάκος Ι. Μιχαλολιάκος.

Ο Κυριάκος Μιχαλολιάκος γεννήθηκε την 9η Ιουνίου του 1954 στα Κορογονιάνικα Λάγιας της Ανατολικής Μάνης, όπου και μεγάλωσε. Ήταν το 10ο παιδί από τα 11 του Γιάννη Μιχαλολιάκου και της Θεοδώρας το γένος Γιατράκου. Εργάστηκε στην Ολυμπιακή Αεροπορία, απ’ όπου και συνταξιοδοτήθηκε.

Διατέλεσε δήμαρχος Ανατολικής Μάνης (που είχε έδρα τον Κότρωνα) από το 2006 έως το 2010. Ήταν παντρεμένος με την Αγγελική Καραμηνά και είχαν αποκτήσει μια κόρη, την Θεοδώρα. Ήταν αδερφός του Βασίλη Μιχαλολιάκου, πρώην δημάρχου Πειραιά.

Η κηδεία του τελέστηκε την Παρασκευή 28 Ιανουαρίου στον Ιερό Ναό των Κορογωνιάνικων Ανατολικής Μάνης. 

Η Καλαμάτα πρώτη στην Ευρώπη σε πράσινο.

Η πιο πράσινη ελληνική πόλη (άνω των 50.000 κατοίκων) είναι η Καλαμάτα (φωτο Shutterstock), ενώ ακολουθούν η Καβάλα και η Πάτρα. Το 54,4% των αστικών περιοχών της Καλαμάτας καλύπτεται από δέντρα (23,2 από τα 42,6 τ. χλμ.).

Τα στοιχεία για το πράσινο στις ευρωπαϊκές πόλεις 38 ευρωπαϊκών κρατών προέρχονται από έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος με θέμα «Ποιος ωφελείται από το πράσινο στις πόλεις; Οι κοινωνικές ανισότητες στην πρόσβαση σε αστικό πράσινο στην Ευρώπη». Η έκθεση εξετάζει όλες τις πόλεις που βρίσκονται στην Urban Audit List της Eurostat, χρησιμοποιώντας εικόνες από τον ευρωπαϊκό δορυφόρο «Κοπέρνικο». Αυτό που μετρήθηκε είναι το ποσοστό της έκτασης των πόλεων που φαίνεται από ψηλά πράσινο λόγω των δέντρων. 

Επιτυχής διοργάνωση ιστιοπλοϊκών αγώνων στο Γύθειο από το Ναυτικό Όμιλο Λακωνίας (ΝΟΛ).

 Ο Ναυτικός Όμιλος Λακωνίας υπό την αιγίδα της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας, διοργάνωσε, στο Γύθειο με μεγάλη επιτυχία, σε συνεργασία με την Περιφέρεια Πελοποννήσου, το Δήμο Ανατολικής Μάνης και το Επιμελητήριο Λακωνίας, το Περιφερειακό Πρωτάθλημα Νοτίου Ελλάδος για σκάφη ILCA 4 & OPTIMIST από 4 έως 6 Φεβρουαρίου 2022. Συμμετείχαν αθλητές από εννέα ομίλους ( Ι.Ο. ΠΑΤΡΩΝ, ΑΙΟΡ ΡΙΟΥ ΙΑΣΩΝ, ΝΑΣΚ ΑΙΟΛΟΣ, ΝΟΚ ΠΟΣΕΙΔΩΝ, Ν.Ο. ΕΡΜΙΟΝΗΣ,  ΜΥΚΗΝΑΪΚΟΣ Α.Σ. ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ, Ν.Ο. ΑΛΕΠΟΧΩΡΙΟΥ και Ν.Ο.ΛΑΚΩΝΙΑΣ).

Από το Ναυτικό Όμιλο Λακωνίας συμμετείχαν 21 αθλητές και κατέκτησε: Α) στην κατηγορία OPTIMIST: α) τη δεύτερη θέση στα κορίτσια με τη Σιγουλάκη Ελένη, β) τη δεύτερη θέση στα 12χρονα κορίτσια με την Πολυμενάκο Κάτια, γ) την τρίτη θέση  στα 12χρονα κορίτσια με την Κουρή Λυδία. Β) στην κατηγορία ILCA 4: α) τη δεύτερη θέση στα αγόρια με τον Παναγάκη Σωτήρη, β) τη δεύτερη θέση στα κορίτσια με τη Σιγουλάκη Αλεξάνδρα και γ) την τρίτη θέση στα κορίτσια με τη Γούλα Βαΐα. Επίσης την πρόκριση αθλητών του στον αγώνα πρόκρισης εθνικών ομάδων ILCA 4 & OPTIMIST

Μονάδα επεξεργασίας λυμάτων στην Άνω Βέργα.

Υπεγράφη τη Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2022 από τον Δήμαρχο Καλαμάτας και Πρόεδρο της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης Αποχέτευσης Καλαμάτας (ΔΕΥΑΚ) Θανάση Βασιλόπουλο, η Σύμβαση Ανάθεσης για την ολοκλήρωση της εγκατάστασης Μονάδας Επεξεργασίας Λυμάτων τύπου compact στον οικισμό Άνω Βέργας. Πρόκειται για μονάδα επεξεργασίας αστικών λυμάτων που θα εξυπηρετεί τον οικισμό που είναι κατ’ εξοχήν αγροκτηνοτροφικός αλλά και με έντονες τουριστικές πιέσεις τα τελευταία χρόνια.

Η Άνω Βέργα (που ανήκει και σε περιοχή Natura) έχει χαρακτηριστεί στο νέο Γενικό Πολεοδομικό Σχεδιασμό ως περιοχή αγροτουρισμού με έντονη προσέλκυση κατοίκων και επισκεπτών, που αποδεικνύεται από την αναπαλαίωση των παλαιών κτιρίων.

Το έργο όπως δήλωσε ο κ. Βασιλόπουλος αποσκοπεί στην προστασία του περιβάλλοντος και των δημοτών. Με αυτό το έργο, ένας ακόμη οικισμός θα προστατεύεται και μαζί του ολόκληρη η ανατολική περιοχή του Δήμου, πρόσθεσε.

Στο Ταμείο Ανάκαμψης με 4.200.000 € η πυρόσβεση στον Αρχαιολογικό Χώρο του Μυστρά.

Σε απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Θεόδωρου Σκυλακάκη, που αφορά σημαντικών έργα πολιτισμού στην Περιφέρεια Πελοποννήσου συνολικού προϋπολογισμού 5.180.000 € που εντάσσονται στο Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, συμπεριλαμβάνεται και τι έργο «Πυρόσβεση για τον Αρχαιολογικό Χώρο Μυστρά». Ειδικότερα, το έργο αφορά σε υποστηρικτικές ενέργειες και στην εγκατάσταση συστήματος πυρόσβεσης στον Αρχαιολογικό Χώρο. Η δημόσια δαπάνη του έργου που προτείνεται για εγγραφή στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, ανέρχεται σε 4.200.000 €.

Φορέας υλοποίησης είναι η Εφορεία Αρχαιοτήτων Λακωνίας.