Αρχείο κατηγορίας εφημερίδα

UNSTABLE BALANCE BETWEEN TRADITION AND INNOVATIVENESS DURING THE 200 YEARS AFTER 1821

   A few months ago, in an article referring to the 200th anniversay since the Greek revolution and the corresponding planned festivities, we had written that one of the main points for reflection at this time should be the question of making a choice between “East and West”, which was very prominent during the last decades of the Byzantine empire. Choosing between East and West was a problem that was faced by all sections of the society, church and state during the four centuries of the Ottoman occupation. It would be interesting to examine how this dilemma, which continues to exist until today, has affected our way of living, customs and mentality during the two centuries of the existence of the modern Greek state.

   Here is an excerpt from the above-mentioned article: Οur reflection should focus on the four different societal groups at the beginning of the revolution and their interrelations. These groups were: a) the militant groups (armed fighters) both on the land and in the sea with their leaders (“captains”), b) the local representatives of the Christian population during the Ottoman rule (“kotzabasides” and bishops), c) the leading Christian orthodox group in Constantinople (the elite class of “Fanariotes” and the patriarchate) and d) the Greek merchants and intellectuals who brought the Enlightment from Western Europe to Greece. All these four groups had different ideas about the revolution, which affected their actions. They proceeded with caution and participated in the fight for independence  in different ways”.

    Ordinary Greek citizens were influenced by the ideas of these leading societal groups, adjusted them to their needs, and voted accordingly in the elections that started almost immediately after independence, and were held regularly after the uprising of September 3, 1843. This uprising was organised by the Greek Army in Athens against the autocratic rule of King Otto, which resulted in the end of the absolute and the beginning of the constitutional monarchy era. Unfortunately, the decision-making during national elections was most often influenced by “eastern” customs, such as cronyism, tax evasion, deceitful submission to those who are stronger, etc. In fewer cases, the electorate voted for political candidates who had innovative ideas, such as establishing secure trade conditions, combining personal or family interests with state interests, and in general novel and progressive ideology. Although the Greek people had long been used to the Ottoman way of running public affairs, during the last two centuries before the revolution they had also been exposed to the ideas of the Enlightment, which were prominent in the west, and which were introduced to Greece by merchants and intellectuals. These ideas were naturally leading to democratic governments. The expansion of trade, the production and transport of products from the west to the markets of the east, helped bring to our country some of the new elements that had been developed in the west. These elements of modern liberal ideology were steadily reinforced by Greek immigrants who had returned permanently to their homeland, after having lived in western societies and having experienced first-hand the novel way of democratic living in several European countries.

   The eastern and western ideologies were succeeding each other rapidly in Greek politics, according to the ideology of each incoming leader. The big chance for Greece’s radical modernisation was lost forever after the assassination of the Governor Capodistria, the very politician that the national assembly had invited in 1827 from Switzerland, where he had resided since 1822, to Greece, in order to save the faltering Greek revolution! The fact that the assassination happened at a time when a new loan had just been arranged by Capodistria is very unfortunate. This loan would have secured a strong governance structure for the new state, which so far was financially supported by the Governor himself (who liquidated his assets) and by his friends who were fundraising for the Greek cause in various European countries.

    The first years after the revolution were years of extreme difficulty and poverty for Maniots. Lack of war action and prohibition of piracy meant that Maniots could no longer find employment in these two fields, which unfortunately were remains of many centuries of the eastern way of living in our area. Families  did not have the means to feed and support hemselves. Employment in the army and the public administration were also not possible, because of lack of government funding. Trading with the West, which was robust during the leadership of Tzanetos Grigorakis, was declining in the decade after his removal from office. All these facts were forcing the majority of Maniots to continue to support the old eastern ideas and the local political system of καπετανίες. Dire financial circumstances led to cruel conflicts.

    In this article we have given a brief general idea of the first uncertain steps between tradition and modernisation during the first period of the modern Greek state. (We will return to this topic, analysing various social characteristics during the years that followed the post-revolution era).

ΚΡΕΟΠΩΛΕΙΟ ΠΕΡΔΙΚΕΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΑΜΥΛΗ

Ξεκίνησε τη λειτουργία του πριν μερικές δεκαετίες και σήμερα, ύστερα από μια επιτυχημένη πορεία υπό την καθοδήγηση του πατέρα της οικογένειας, του Πέτρου Περδικέα, λειτουργεί από τα νέα μέλη της, στην ίδια κατεύθυνση του ιδρυτού του. Πρόκειται για μια οικογενειακή επιχείρηση που συνεχώς βελτιώνεται και ανανεώνεται. Βρίσκεται στο κέντρο της Καρδαμύλης επί του οδικού επαρχιακού άξονα Καλαμάτας – Αρεόπολης, σ’ ένα νοικοκυρεμένο χώρο με εγκαταστάσεις που εγγυώνται την καλή συντήρηση και φύλαξη των προϊόντων.

Τα κρέατα που διαθέτει το κατάστημα προέρχονται από ντόπια ζώα ελεύθερης βοσκής, ενώ ένα μέρος προέρχεται από ζώα που εκτρέφονται από την ίδια την οικογένεια (αρνιά, κατσίκια, πουλερικά).

Σύγκλινα και λουκάνικα παρασκευασμένα σύμφωνα με τις παραδοσιακές μανιάτικες συνταγές, γίνονται ανάρπαστα από τους καταναλωτές.

Γενικά τα κρέατα και τα παρασκευάσματά τους είναι άριστης ποιότητας και γίνονται περιζήτητα, ώστε να αναζητούνται και πέραν των τοπικών ορίων.

ΑΠΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΜΗΝΑ (Μάρτιος 2020)

Ο Δήμος Πειραιά τίμησε τον πεσόντα στα Ίμια αξιωματικό το Πολεμικού Ναυτικού Παναγιώτη Βλαχάκο

Χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ  και παρουσία του Δημάρχου κ. Γιάννη Μώραλη, ο Δήμος Πειραιά τέλεσε, την Κυριακή 26 Ιανουαρίου, επιμνημόσυνη δέηση στη μνήμη του καταγόμενου από τη Λάγεια Ανατολικής Μάνης Παναγιώτη Βλαχάκου αξιωματικού Π.Ν., που «έπεσε» στο καθήκον κατά την κρίση των Ιμίων, την 31η Ιανουαρίου 1996, μαζί με τους Χριστόδουλο Καραθανάση  και Έκτορα Γιαλοψό

Προκηρύχθηκε ως επιδοτούμενη η αεροπορική γραμμή Καλαμάτα- Θεσσαλονίκη

Στην προκήρυξη διαγωνισμών για τις άγονες αεροπορικές γραμμές προέβη το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών. Στην προκήρυξη εκτός από τις αεροπορικές συνδέσεις που εντάσσονται σ` αυτή την κατηγορία, προσδιορίζονται οι μέγιστες τιμές του ναύλου που θα κυμαίνονται ανάλογα με την περίοδο εκτέλεσης του δρομολογίου, καθώς και ελάχιστη συχνότητα εκτέλεσης πτήσεων κατά εβδομάδα. Στις 12 άγονες γραμμές  συγκαταλέγεται και η γραμμή Θεσσαλονίκη – Καλαμάτα. Η χρονολογική έκταση των αεροπορικών συνδέσεων εκτείνεται από  την 1η Οκτωβρίου 2020 έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2024 και η συνολική επιδότηση προβλέπεται να φτάσει τα 24.608.000 ευρώ μη συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ. Οι ναύλοι που προσδιορίζονται με την προκήρυξη προορίζονται για τη γραμμή Καλαμάτα – Θεσσαλονίκη από 85 έως 100 ευρώ. Στο ποσό αυτό που αποτελεί τον καθαρό ναύλο προστίθενται νομοθετημένα τέλη και φόροι Καθορίζεται επίσης και η χωρητικότητα σε θέσεις επιβατών που υποχρεούνται να διαθέτουν τα αεροπλάνα της ανάδοχης εταιρείας και ορίζεται ότι ο αριθμός αυτός μπορεί να προκύπτει και αθροιστικά από τις χωρητικότητες περισσότερων του ενός αεροπλάνων. Σε περίπτωση που τα διατιθέμενα αεροσκάφη δε διαθέτουν την απαιτούμενη χωρητικότητα για την κάλυψη του ελάχιστου αριθμού προσφερόμενων θέσεων εβδομαδιαίως οι συχνότητες πτήσεων μπορούν να αυξηθούν αναλόγως. Σε περίπτωση που οι πτήσεις δεν εκτελεσθούν λόγω μετεωρολογικών συνθηκών, θα πρέπει να εκτελούνται κατά τις αμέσως επόμενες ημέρες, κατά τρόπο ώστε να ικανοποιείται η εβδομαδιαία ζήτηση, λαμβάνοντας υπόψη τις ελάχιστες εβδομαδιαίως προσφερόμενες θέσεις. Επίσης ορίζεται ότι τα δρομολόγια θα πρέπει να πραγματοποιούνται   πριν από τις 18.30 κατά τη χειμερινή περίοδο όπως προσδιορίζεται από την ΙΑΤΑ και πριν από τις 21.00 κατά τη θερινή περίοδο, ενώ τα δρομολόγια της Παρασκευής και Κυριακής θα πρέπει να πραγματοποιούνται απογευματινές ώρες.

 H Χειμωνιάτικη φωτιά στον Ανατολικό Ταϋγετο

Κατασβέστηκε η φωτιά που ξέσπασε το απόγευμα της Τετάρτης 29 Ιανουαρίου στην περιοχή της Τόριζας, κοντά στο καταφύγιο του Ταϋγέτου.Η φωτιά έκαψε περίπου 12 στρέμματα δασικής έκτασης.

Με μανιάτικη καταγωγή ο νέος αρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος

Ο Αντιστράτηγος του Πυροσβεστικού Σώματος (ΠΣ)  Στέφανος Κολοκούρης, μέχρι σήμερα Υπαρχηγός Επιχειρήσεων, είναι ο νέος Αρχηγός του Σώματος, μετά από απόφαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ) το οποίο συνεδρίασε το πρωί της Πέμπτης (6/2), υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Ο Στέφανος Κολοκούρης γεννήθηκε το 1967 στην Αθήνα και έλκει την καταγωγή του από την Κοινότητα Πύργου Διρού του δήμου Ανατολικής Μάνης.

ΚΟΜΜΩΣΕΙΣ Cosmopolis Παναγιώτη Πολυμενέα στον Κάμπο Δυτικής Μάνης

Ένας νέος επαγγελματίας ξεκίνησε πριν μερικούς μήνες την επαγγελματική του δραστηριότητα στον Κάμπο της Δυτικής Μάνης. Πρόκειται για τον Παναγιώτη Πολυμενέα από το Σταυροπήγιο Δυτικής Μάνης. Αφού τελείωσε τις τριετείς σπουδές του στο Ινστιτούτο Επαγγελματικής Κατάρτισης του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού Καλαμάτας και μετά από μια σειρά σεμιναρίων της L’ Oreal αποφάσισε να ασχοληθεί με την κομμωτική τέχνη. Είναι παντρεμένος με τη Μαρία Κοζομπόλη, έχουν ένα παιδί και περιμένουν το δεύτερό τους. Καλύπτει επαγγελματικά την ευρύτερη περιοχή της Δημοτικής Ενότητας Αβίας, αφού είναι το μοναδικό παρόμοιο κατάστημα, και πελάτες του είναι παιδιά, άνδρες και γυναίκες, αφού η κύρια εμφάνιση ξεκινά από το κεφάλι, στα όμορφα και γερά μαλλιά και φθάνει στο υπόλοιπο σώμα. Κινείται περισσότερο με τον ντόπιο πληθυσμό αλλά και από διερχόμενους, αφού η φήμη του έχει ξεπεράσει τα όρια της περιοχής του. Κούρεμα για κάθε γούστο, βαφές σύμφωνα με την επιθυμία του πελάτη, χτενίσματα και οτιδήποτε έχει σχέση με την κομμωτική τέχνη. Ο Παναγιώτης είναι ένας επαγγελματίας με καινοτόμες ιδέες, με συνεχή δράση και ενημέρωση γύρω από το επάγγελμά του με την παρακολούθηση σχετικών ενημερωτικών σεμιναρίων, που αποτυπώνονται και είναι διακριτές στον κάθε ένα που συναλλάσσεται μαζί του. Σέβεται τους πελάτες του διατηρώντας καλές σχέσεις μαζί τους, προσφέροντας ο ίδιος ποιότητα εργασίας και ευγένεια. Αντώνης Ρουμανέας

UNIFIED MANI: THE ONLY WAY TO DEVELOP THE AREA

   In a few days the yearly celebrations for the anniversay of the Maniot uprising and the beginning of the 1821 revolution will start. We will hear celebratory speeches that will praise the common war undertakings by Maniot warlords and their troops. The celebrations and festivities will break the routine in our daily lives and will remind us of Mani at the height of its  glory. Unfortunately, after the celebrations, we will  continue to approach in a  fragmented and individualistic manner the new situations brought upon us by the third industrial revolution’s information, economy and job market. In the meantime, we the inhabitants of Mani will continue to sell our land, so that we can meet our financial obligations. The monoculture of the olive tree, the badly organised marketing of the Maniot oil and the global overproduction of this product have all resulted in a lower income for us. Tourism, due to the specific characteristics of our region, brings additional income, which is unfortunately also significantly lower than what it could potentially be, if we only were able to manage this new source of wealth in a firm and orderly manner.

   It seems as if we have forgotten what the popular term “Unified Mani”, which Maniots and philo-Maniots like to use in every possiblle occasion, means. To us, the members of the “Maniot Solidarity” association and the stakeholders of our newspaper, it means forming common understandings and undertaking common actions for developing the potential of our area. This means full exploitation of the geographical, climatic and cultural characteristics of Mani. In order to achieve maximum potential, all planning and proposals need to refer to Mani as a whole, and then funding for smaller development projects should be distributed according to the particular characteristics of each area. In this way, the term “Unified Mani” will acquire reality and substance and will help bring maximum benefit to specific Maniot municipalities and their people.  

   During the 20 years since the first publication of our newspaper, we have been closely observing the course of events in Mani. In the past 20 years we have seen the merging of communities and local authority associations to seven municipalities in 1998 and to two municipalities in 2010. Since the municipalities are now only two, we would have expected that there would be increased possibility for achieving a common understanding and developing common development proposals. What we have observed instead was increased bureaucracy and lack of coordinated action. Instead of development potential, what we have observed is just simply managing everyday life in our region. During the past 20 years we saw minimal development in the public sector. There were few initiatives, which resulted in small public works that were carried out in a fragmented manner.

   Unfortunately, the Development Agency of Mani (Aναπτυξιακή Εταιρεία Μάνης), which was founded in 1994, initially tried unsuccessfully to bring common understanding and common action between the 80 municipalities and the 4 local authority associations of Mani. Ten years later, the agency became inactive due to different ideas that were formed after the changes in the local government administration. These new ideas and the bureaucracy of the state government resulted in separate development proposals, fragmentation and disassociation between different public work projects.

   After the last elections, it seems that a new situation is developing between state and local (both regional and municipal) governments, with a view to less state control and assigning more jurisdiction to local authorities. Hopefully this new trend will benefit the local development projects of Mani. The many voices of the municipal councils could have a positive influence on new proposals and projects. It would be a good idea if, not only new, but also older development proposals would now be discussed and re-examined, such as the ones that were presented in the OXE program (Πρόγραμμα Ολοκληρωμένων Χωρικών Επενδύσεων Μάνης) and integrated in the ΠΕΠ program (Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Πελοποννήσου). An old project that really needs to be brought back to the table is the road Milea – Panagia Giatrissa, for which funding was already allotted in 2014, however, for the past 6 years the funds remain locked in the coffers of the Regional Fund of Peloponnese (Περιφερειακό Ταμείο Πελοποννήσου). We need to finally understand that Mount Taygetos is a unifying and not a dividing feature of the different areas of Mani. We need to remember that Taygetos is the mountain that has formed the special geographic and climatic characteristics of our area that attract tourists to Mani; it is due to Taygetos that our ancestors were able to stay independent during the centuries of Turkish occupation and it is due to Taygetos that they developed their free and fighting spirit, which we have proudly inherited from them.

ΗΛΙΑΣ ΓΕΩΡΓΑΝΤΕΑΣ

Φίλε Ηλία,

Νύχτα βροντώδης, θύελλα καταιγιστική έλαβα το μήνυμά σου. Δεν με ξέχασες ούτε την τελευταία σου στιγμή. Η σκιά σου πέρασε σα σίφουνας από κοντά μου, κι ακούστηκαν λόγια, ενδείξεις αποχαιρετισμού…

Τον τελευταίο καιρό δοκιμαζόσουνα και μας προετοίμαζες, περιμένοντας αγωνιώντας στο πέρασμά σου. Έτσι ο καιρός σιγά – σιγά άδειαζε την κλεψύδρα… Τώρα δείχνεις το δρόμο, που οδηγεί ο δρόμος…

Ο ήλιος για σένα κουράστηκε να γέρνει και η ψυχή έψαξε να βρει αραξοβόλι, από το σώμα της να ελευθερωθεί, χαράζοντας νέους ορίζοντες, πορείες, μην ξέροντας για που τραβά η στράτα. Της μοίρας τ’ αστέρι χάθηκε σε άλλους κόσμους τ’ ουρανού, δε λάμπει πια κι εσύ βουβός μάρτυρας αυτής της τραγωδίας…

Ο χρόνος που κυλά τα παίρνει όλα μαζί του, φρούδες ελπίδες, αυταπάτες και μάταιες προσμονές… Ψηλά, τα πρώτα τ’ αστέρια τρεμοσβήνουν, δείχνοντας τ’ άπειρο. Μέσ’ τη γαλήνια αυτή σιωπή πλανάται στον αέρα των πάρα πολλών εκείνων χρόνων, μια μεγάλη «φιλία» που έφυγε μαζί με τις αναμνήσεις, μετέωρη, αιωρούμενη στο χρόνο…

Παρόν, παρελθόν, μέλλον, χρόνοι ρευστοί, ανάκατοι, ζωή ένα ταξίδι στο πουθενά. Έτσι ελευθερώθηκες από τα δεσμά, ολάνοιχτος, τώρα καινούργιος κόσμος σου προβάλλει, μ’ ένα σώμα άπραγο μέσ’ τη σιωπή, κάτω από μιας αφέγγαρης σκοτεινιάς, ταξίδι που το κατάπιε ο χρόνος στα έγκατά του..!

Μεγάλε φίλε! Καλό σου ταξίδι, καλή αντάμωση και πάλι, σε καινούργιες γειτονιές…! Οι σκέψεις μας, αξέχαστε φίλε, θα σε συντροφεύουν…!

Η.Π. Κοκκέας

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2019

Αεροδρόμιο Καλαμάτας: Εγκρίθηκε πίστωση 500.000 ευρώ για απαλλοτρίωση γης με σκοπό την επέκτασή του. 

Το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών ενέκρινε αναγκαστική απαλλοτρίωση ακινήτων, ύψους 500.000 ευρώ, για την επέκταση του αεροδρομίου Καλαμάτας.

Η απαλλοτρίωση, συνολικού εμβαδού 49.702 τ.μ., έχει σκοπό την επέκταση των χώρων στάθμευσης αεροσκαφών, του κτιρίου του αεροσταθμού και του περιβάλλοντος χώρου, τη μετακίνηση του πάρκου καυσίμων και την ανάπτυξη βοηθητικών και λοιπών ζωτικών εγκαταστάσεων και δραστηριοτήτων στη περιοχή του δήμου Καλαμάτας. Η απαλλοτρίωση κηρύσσεται υπέρ του δημοσίου και με δαπάνες αυτού. Η προκαλούμενη δαπάνη, ποσού 500.000 ευρώ θα βαρύνει το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.

Για το αεροδρόμιο της Καλαμάτας, το υπουργείο Υποδομών εξετάζει την προκήρυξη διεθνούς διαγωνισμού για την ανακατασκευή και εκμετάλλευσή του, μέσω σύμβασης παραχώρησης.

Μανιάτισσα μεταξύ των βραβευθέντων δημοσιογράφων από το Ίδρυμα Μπότση.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, παραδίδει το βραβείο στην δημοσιογράφο Σπυριδούλα Σπανέα, κατά την 36η απονομή των δημοσιογραφικών βραβείων του Ιδρύματος Προαγωγής Δημοσιογραφίας Αθανασίου Βασ. Μπότση, στο Μέγαρο Σαρόγλου (ΛΑΕΔ), Αθήνα Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2020. ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ

Η φετινή,36η,απονομή των δημοσιογραφικών βραβείων του Ιδρύματος Προαγωγής Δημοσιογραφίας Αθανασίου Βασ. Μπότση, πραγματοποιήθηκε  το βράδυ της 15ης Ιανουαρίου στην Αθήνα (Μέγαρο Σαρόγλου).

Μεταξύ των βραβευθέντων δημοσιογράφων είναι και η συμπατριώτισσά μας από το Οίτυλο η Σπυριδούλα- Ίριδα Σπανέα, η μοναδική για το αθλητικό ρεπορτάζ. Βραβεύτηκε  για τις δημοσιογραφικές της έρευνες για τη χρήση απαγορευμένων ουσιών στον Αθλητισμό και τις συνεντεύξεις της με προσωπικότητες του παγκόσμιου Αθλητισμού.

Κοπή βασιλόπιτας του Συλλόγου Γυναικών Μάνης με έδρα την Καλαμάτα

Mε επιτυχία πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Πέμπτης 23 Ιανουαρίου στο κέντρο Casa Marina στη Μαρίνα Καλαμάτας, η κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του Πολιτιστικού Συλλόγου Γυναικών Μάνης (πρόεδρος η Αθηνά Ξανθάκη) και του παραρτήματος της Ένωσης Απανταχού Μανιατών “Η Μάνη”.

Χαιρετισμό έκανε ο Δήμαρχος Καλαμάτας Θανάσης Βασιλόπουλος ενώ ο Σύλλογος τίμησε τον Δρ. Ανάργυρο Μαριόλη Διευθυντή του Kέντρου Yγείας Αρεόπολης, που ανακηρύχθηκε καλύτερος Οικογενειακός Γιατρός για το 2019 από τον έγκριτο οργανισμό WONCA Europe.

Την βασιλόπιτα ευλόγησαν ο Αρχιμ. Αλέξιος Σαραντόπουλος και ο π.Σωτήριος Μαστέας.

Έντονη δραστηριοποίηση των μελών της Κοινότητας Νεοχωρίου (και Στούπας) Δυτικής Μάνης.

Διαρκής είναι η δραστηριοποίηση των μελών της Κοινότητας Νεοχωρίου, που περιλαμβάνει τους οικισμούς Νιοχώρι, Στούπα και Λεύκτρο (πρόεδρος Γεωργ. Αγ. Θεοδωρακέας, αντιπρόεδρος Γεωργ. Ευ. Χοντζέας). Κατά τους μήνες που πέρασαν από την ανάληψη των καθηκόντων τους,οι παρεμβάσεις τους είναι πολλές και σε πολλά σημεία που απαιτούσαν διορθωτικές ή καλλωπιστικές παρεμβάσεις.

Τον τελευταίο μήνα συντονίστηκε το κλάδεμα των ευκαλύπτων που είχε φυτέψει το 1997 κατά μήκος του δρόμου Στούπα – Νιοχώρι, στο τμήμα μετά την περιοχή του ελαιώνα, ο τότε πάρεδρος Στούπας Νικόλαος Δημ. Μπαρμπετσέας, προμηθεύοντας το φυτικό υλικό από το ιδιωτικό του φυτώριο. Κατά τα 20 χρόνια που πέρασαν από τότε τα δένδρα είχαν αποκτήσει μεγάλο ύψος που δημιουργούσε κίνδυνο αποκοπής κλαδιών και πτώσης τους σε κινούμενα αυτοκίνητα. Η δενδροστοιχία αυτή αναβάθμισε ποιοτικά το ξερό τοπίο και του έδωσε άλλη εικόνα. Θα ήταν εύστοχη ενέργεια του Δημοτικού Συμβουλίου Δυτικής Μάνης, να ονοματοδοτήσει την περιοχή των ευκαλύπτων ως: Δενδροστοιχία Νικολάου Δημ. Μπαρμπετσέα

BOOSTING MORALE AT A TIME OF REPEATED EXTERNAL THREATS IS THE BASIS FOR A SAFE OUTCOME

   A profound and pragmatic knowledge of the reality of our relations with Turkey dictates a ratio of 3:5 in military equipment in order to secure balance. This approach had been the official external affairs policy of the Greek state regarding Turkey for many years now. At one point, before the recent Greek economic crisis, when rumours about armament bribes were made public, politicians stopped telling us whether this ratio was in fact still maintained. This was a time of peak political antagonisms and large amounts of money diverted towards political campaigns, so that the electorate would change their political allegiance. Thus, the expenses for the army became a non-priority, bribes and private provision were increased, and the budget for the armed services, and mainly for purchase of military equipment, was reduced! Our arms industry, which had always been of limited capacity, was used for cheap political and opportunistic point scoring. The result was that our war industries fell into financial dire straits and were about to be shut down!

   Our neighbour did exactly the opposite. In spite of the many unstable military dictatorships that they previously had, they managed to stabilize their political system, to put their economy in order in spite of the high inflation the plagued their finances for decades, and to industrialise their country by building upon their strong rural economy and training the large manpower of the countryside. They also secured many contacts in terms of external affairs as equal partners with other countries, even with those which are much more powerful and populous. Certainly, it was mainly through economic development, which was achieved through the stability of the political system, that the morale of the Turkish citizens was raised. Their politicians combined religion and politics, and within this framework they attracted large societal groups, which greatly benefitted from the 2-digit economic development increases, and household finances improved in the long-term.Turkey developed high-efficiency war industry projects, co-financed by high-tech European and American companies, and our neighbour is now able to deliver very costly military materials, such as airplanes, submarines and tanks.

   We insist that in circumstances like the present one, boosting the morale of the Greek population is of the utmost importance. If we examine our past, we will observe that all our sucesses were triggered by high morale: the 1821 Ιndependence War, our victories of the 1912-13 Balkan wars, the epic of 1940. We need to develop the appropriate conditions for the “leap forward”. We need to get through the present low point to which we were led by long-term financial breakdown and political antagonism. We have proved that during adverse circumstances in the past, we were capable of such a “leap forward”: the 1821 revolution happened after the suppression of previous uprisings and the killing of many guerrilla warriors by the occupiers. Our 1912-13 victories happened just a short time after the disastrous war of 1897. The epic of 1940 was achieved after deep divisions, numerous military coups d’état, and the Metaxas dictatorship of the previous decade.

     It is up to our politicians on all levels to implement policies that will gradually help form a common point of view, a common ground and a consensus as to how threats against Greek sovereignty should be dealt with. If consensus is formed, then the necessary steps on the diplomatic level and the funding for the necessary military equipment will have the public support needed, while implementation and success in these fronts will be easier to achieve. If we can all agree now on a common ground, it will be much easier to agree again in future, when the need to find a point of common reference will rise again.

   This is the kind of news that the average Greek citizen expects to hear, so that he/she feels somewhat safe, when he/she hears again renewed threats from our neighbour on the east. Citizens will be able to budget more efficiently, will use their resources in the best possible way and will support our national defence goals to their best ability. This applies to all Greek citizens, but particularly to us Maniots, because in the past we have responded extremely well to such messages for unity and cooperation, using all the resources available at all levels. In the past, we have proved that we can put aside our personal differences, join forces, harness talent, and ultimately find common ground in order to deliver solutions for external threats and containing their effects.  

   Citizens and politicians, now is the time to reflect on the lessons our ancestors have taught us. Now is the time to take action according to their example.

ΝΙΚΟΣ ΜΕΝ. ΧΑΝΤΖΕΑΣ

Ήταν ένας ήσυχος άνθρωπος. Από εκείνους τους οικογενειάρχες της παλιάς Μάνης, που έκαναν αιματηρή οικονομία, ακόμα και στα απόλυτα απαραίτητα, για να εξασφαλίσουν στα παιδιά τους ένα καλύτερο μέλλον. Με τη γυναίκα του, που καταγόταν από τη μεγάλη οικογένεια των Γουδελαίων της Μάνης, κατάφεραν να δώσουν στο γιό και στην κόρη τους όλη την οικονομική βοήθεια και την εμψύχωση για να συνεχίσουν τις σπουδές τους μέχρι εκεί που τους επέτρεπαν οι πνευματικές τους δυνατότητες, ο Λάκης μέχρι το Λύκειο και η Μαρία μέχρι το Μαθηματικό τμήμα του Πανεπιστημίου. Παρά τα δυνατά χτυπήματα της μοίρας, την πολύ πρόωρη απώλεια της συζύγου του αλλά και τον πρόωρο χαμό του γιού του, ο Νίκος συνέχισε την προσπάθεια της προέκτασης του βίου του, μέχρι εκεί που άντεχαν οι φυσικές του δυνάμεις. Περνούσε τα τελευταία χρόνια με τη συνεχή φροντίδα του αδελφού του Δημήτρη, που κατοικούσε και αυτός μόνιμα στη Στούπα, φθάνοντας και ξεπερνώντας, με άκακο και ειρηνικό τρόπο, τη δέκατη δεκαετία της κοπιώδους ζωής του….

Όταν συναντιώμαστε, με την ευκαιρία κάποιων κοινωνικών γεγονότων, με χαιρετούσε εγκάρδια και μου θύμιζε την ωραία τριάδα στην πρέφα που είχαμε δημιουργήσει με το μακαρίτη Νίκο Ιω. Θωμέα κατά τη δεκαετία του 1970, όταν είχα πρωτοδιοριστεί στην εκπαίδευση και κατοικούσα και εγώ μόνιμα στη Στούπα. Η εικόνα του, του ήσυχου αυτού παλιού Μανιάτη, προβάλλει στην ενόρασή μου ως εκφραστική όψη των παλιών καλών καιρών της συνεργατικής συμβίωσης που είχαν τα μέλη των μικρών κοινωνιών της Μάνης.

Νίκος Ευστρ. Μαραμπέας

ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΣΤΡΙΤΣΕΑΣ

Τον Πέτρο Καστριτσέα τον γνώρισα το 1991, μέσα από τις αυτοδιοικητικές συνεργασίες γειτονικών περιοχών για την προώθηση θεμάτων κοινού ενδιαφέροντος. Ήταν αντιπρόεδρος στην Κοινότητα Καρδαμύλης και ο άνθρωπος που προωθούσε για επίλυση τα θέματα της καθημερινότητας, δεδομένου του ότι ο πρόεδρος, ο Βασίλης Ταταρέας βρισκόταν για μεγάλα χρονικά διαστήματα στην Αθήνα για την προώθηση επαγγελματικών του υποχρεώσεων. Από τη μακρά υπηρεσία του στην Αστυνομία Πόλεων είχε αποκτήσει αρκετά ποιοτικά χαρακτηριστικά, όπως την υπομονή, την ήρεμη αντίδραση σε άλλη γνώμη, αλλά και την εμμονή στη νομιμότητα. Σ` αυτόν οφείλεται ένα σημαντικό μέρος από όσα προωθήθηκαν εκείνη την τετραετία στην Καρδαμύλη και στους οικισμούς της. Προσπαθούσε, με τις μικρές του δυνάμεις, να ενισχύει τις διακοινοτικές συνεργασίες ξεπερνώντας εσωτερικές και εξωτερικές αντιδράσεις. Κυρίως, όμως, ήταν ένας καλός οικογενειάρχης παλιάς κοπής πασχίζοντας για τη ν πρόοδο των δύο παιδιών του, πάντα με τη συμβολή της συζύγου του, η οποία τον φρόντισε τα τελευταία χρόνια που ήταν ανήμπορος.

Λυπάμαι που έμαθα με πολύ μεγάλη χρονική  καθυστέρηση το θάνατό του και δεν μπόρεσα να παρευρεθώ  στην κηδεία του. Τον αποχαιρετώ από καρδιάς, μ` αυτό το μικρό κείμενο μνήμης, για το χαρακτήρα και την αυτοδιοικητική δράση του.

Νίκος Ευστρ. Μαραμπέας